«Εν δε ταις Αθήναις...

...της Παράλου αφικομένης νυκτός ελέγετο η συμφορά, και οιμωγή εκ του Πειραιώς διά των μακρών τειχών εις άστυ διήκεν, ο έτερος τω ετέρω παραγγέλων· ώστ’ εκείνης της νυκτός ουδείς εκοιμήθη, ου μόνον τους απωλωλότας πενθούντες, αλλά πολύ μάλλον έτι αυτοί εαυτούς...».

(Ξενοφώντος Ελληνικά, Βιβλίο Β’, Κεφ. Β’ [3]).

Τη Δευτέρα το βράδυ, τέσσερις ημέρες μετά τις μαραθώνιες διαπραγματεύσεις των ευρωπαίων ηγετών οι οποίες κατέληξαν σε συμφωνία με τους δανειστές μας για το «κούρεμα» του χρέους μας κατά 50%, ο Πρωθυπουργός, κ. Γ. Παπανδρέου, ανακοίνωσε τη διενέργεια δημοψηφίσματος επί της συμφωνίας αυτής. Αυτό ούτε λίγο ούτε πολύ θα έθετε το ερώτημα στους Έλληνες πολίτες εάν επιθυμούν να συνεχίσει να συμμετέχει η χώρα στο ευρώ ή εάν επιθυμούν να αντικαταστήσουμε το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα με τη δραχμή, η οποία φυσικά αμέσως θα υποτιμούνταν, προκαλώντας ανυπολόγιστες οικονομικές απώλειες σε κάθε νοικοκυριό και κάθε ελληνική επιχείρηση απειλώντας τες με εξαφάνιση.

Σήμερα το βράδυ και υπό πολύ μεγάλες πιέσεις από την ίδια την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ αλλά και από κορυφαίους Υπουργούς της Κυβέρνησης, η διενέργεια δημοψηφίσματος εγκαταλείφθηκε ουσιαστικά, όπως πληροφόρησε το Ελληνικό Κοινοβούλιο, παρόντος του Πρωθυπουργού, ο Υπουργός Οικονομικών, ενώ ο Πρωθυπουργός αργότερα δεν το απέκλεισε ρητά, εγκλωβισμένος και ο ίδιος στο αδιέξοδο στο οποίο οδήγησε τη χώρα.

Παρά όμως την άτακτη φυγή στην οποία ετράπη ο κ. Παπανδρέου (αλήθεια πως εξηγείται αυτή από τους υπουργούς και τους πολίτες που στήριξαν την επιλογή του ως άφθαστο και πρωτοφανές παράδειγμα δημοκρατίας;), οι συνέπειες της καταστροφικής του πρωτοβουλίας δεν είναι δυνατόν να ανατραπούν τόσο σύντομα. Η χώρα ίσως τελικά αποφύγει να παρασυρθεί στη χωρίς νόημα συζήτηση της συμμετοχής μας στο ευρώ. Πράγματι, η σταθερή και αδιαπραγμάτευτη πολιτική επιλογή των Ελλήνων για συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μετά από τριάντα χρόνια ώριμη και συνειδητή. Η δε συμμετοχή των Κρατών Μελών στο ευρώ αποτελεί ακρογωνιαία λίθος λίθο της ενιαίας εσωτερικής αγοράς και της οικονομικής ανάπτυξης των μελών της Ένωσης. Αποτελεί βασικό παράγοντα της προώθησης της οικονομικής και πολιτικής ευρωπαϊκής ένωσης. Το γεγονός της αποτυχίας του ευρώ να υπηρετήσει μέχρι τώρα το σκοπό του θα πρέπει να οδηγήσει τους ηγέτες της Ένωσης στην αναζήτηση νέων πολιτικών που θα δώσουν νέα δυναμική ανάπτυξης και όχι στην κατάργηση του κοινού νομίσματος το οποίο αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εγγυήσεις της κοινής οικονομικής πολιτικής και της κοινής οικονομικής ανάπτυξης.

Ωστόσο, η αμφισβήτηση του ευρώ από τον Πρωθυπουργό ενός Κράτους Μέλους που συμμετέχει σε αυτό αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση και επίθεση στον πυρήνα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αμφισβήτηση των ευρωπαϊκών δομών και, εντέλει, αμφισβήτηση της ίδιας της συμμετοχής της χώρας του στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και όποιος Πρωθυπουργός πράττει όλα τα παραπάνω στο επίκεντρο μιας ευρωπαϊκής και εθνικής κρίσης και μόλις η Ευρώπη έχει εκφράσει με ιδιαίτερα εμφατικό τρόπο τη βούλησή της για στήριξη του ευρώ και της Ελλάδας, στοχεύει ή με την εγκληματική άγνοιά του οδηγεί στην κατάρρευση του ευρώ και στην αποσταθεροποίηση ή ύφεση όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Ο κ. Παπανδρέου ολοκλήρωσε την πολιτική του πορεία στα κοινά της Ελλάδας και της Ευρώπης όχι γιατί επέλεξε τη «δημοκρατική έκφραση» του ελληνικού λαού για την κρίση χρέους, αλλά γιατί, αντίθετα με τα όσα επέτασσαν οι περιστάσεις, επέλεξε να υπονομεύσει αντί να ενισχύσει την Ελληνική και ευρωπαϊκή προσπάθεια εξόδου από την κρίση.  Ο κ. Παπανδρέου πρώτα έχασε την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων εταίρων του οι οποίοι αποτελούν τον κυρίαρχο χρηματοδότη της Ελλάδας και τον πιο αξιόπιστο σύμμαχο για την αποφυγή και της τυπικής χρεοκοπίας της χώρας και μετά το κόμμα του και τον Ελληνικό λαό. Η ψήφος εμπιστοσύνης, ακόμα και εάν αυτή δοθεί τελικά υπό την απειλή οτι τυχόν άρνησή της θα αποτελέσει πράξη «προδοσίας», είναι γράμμα κενό για κάποιον που δεν απολαμβάνει πλέον την εμπιστοσύνη κανενός εταίρου ή συναδέλφου του αλλά ούτε και του Ελληνικού λαού.

Τέλος, στη δημοκρατία είναι ελάχιστα τα ερωτήματα που απαντώνται με ένα «ναι» ή «όχι», διότι οι απόλυτες ερωτήσεις που ζητούν απόλυτες απαντήσεις στραγγαλίζουν την πολιτική και την αναζήτηση νέων, ρηξικέλευθων και δημιουργικών λύσεων τόσο στο πεδίο των εθνικών μας θεμάτων όσο και στο πεδίο της διεθνούς και ιδιαίτερα της ευρωπαϊκής συνεργασίας. Όταν η συζήτηση έρχεται στο θέμα του δημοψηφίσματος, βαπτίζουμε «άμεση δημοκρατία» το γεγονός ότι στους πολίτες τίθεται ένα μόνο ερώτημα διατυπωμένο αυθαίρετα από εκείνον που ρωτά ο οποίος ζητά μια μονολεκτική απάντηση στην ερώτηση που θέτει μόνο και μόνο επειδή μας συνεπαίρνει η άνευ ετέρου δεσμευτικότητα του αποτελέσματος για τον κυβερνώντα. Αλήθεια, όμως, πόσο δύσκολο είναι να πάρεις τη μονολεκτική απάντηση που ζητάς όταν έχεις την απεριόριστη εξουσία να διαμορφώσεις ο ίδιος την κρίσιμη ερώτηση και χωρίς να είσαι υποχρεωμένος να λάβεις υπόψη σου τυχόν αντιρρήσεις για τη διατύπωσή της; Θέλουμε πράγματι η απάντηση σε μια τέτοια ερώτηση να μας δεσμεύει; Η μόνη ολοκληρωμένη, άμεση και δημοκρατικά ορθή έκφραση της λαϊκής βούλησης είναι οι εκλογές. Αν θεωρούμε ότι η λαϊκή εντολή που δίνεται στις εκλογές δεν είναι δεσμευτική για την εκάστοτε κυβέρνηση, η απάντηση δεν είναι σε καμία περίπτωση μια σειρά δημοψηφισμάτων για τα ίδια θέματα, αλλά αποτελεσματικότερος κοινοβουλευτικός έλεγχος, κατάργηση της «κομματικής πειθαρχίας» υπό την έννοια που καθιστά τους βουλευτές υποχείρια της εκτελεστικής εξουσίας (αντίθετα διατήρησή της στο μέτρο εκτέλεσης των προγραμματικών δηλώσεων του κόμματος με το οποίο εξελέγησαν) και αποτελεσματικότερη λογοδοσία των βουλευτών προς τους εκλογείς τους.

The Double Eye

Μερικές σκέψεις για τις σημερινές παρελάσεις...

Μερικές σκέψεις για τις σημερινές παρελάσεις:

Οι μαθητικές παρελάσεις είναι κατάλοιπο της δικτατορίας του Μεταξά, ο οποίος τις έφερε στην Ελλάδα εμπνευσμένος από την Χιτλερική Γερμανία και την Ιταλία του Μουσολίνι. Προτάσσουν την ομοιομορφία, την στρατιωτικοποίηση της νεολαίας και ταυτόχρονα τον διαχωρισμό ψηλοί/κοντοί, καλοί/κακοί μαθητές, αγόρια/κορίτσια. Σήμερα η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που πραγματοποιούνται μαθητικές παρελάσεις.

Κάποιοι λοιπόν σήμερα αποφάσισαν να τις μετατρέψουν σε συγκεντρώσεις αποδοκιμασίας της κυβερνητικής πολιτικής και του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Βγήκαν στα κανάλια κυβερνητικοί αξιωματούχοι να μιλήσουν για προσβολή προς την πατρίδα και τους πεσόντες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ας αναρωτηθούμε όμως αν αυτοί οι πεσόντες θα προτιμούσαν να πανγυρίζουμε-παρελαύνουμε για το δικό τους ΟΧΙ ενώ παράλληλα οι πολίτες της χώρας βυθίζονται στην ανέχεια μέσα από τις πολιτικές της κυβέρνησης ή θα προτιμούσαν να συνεχίσουμε το έργο τους αντιστεκόμενοι στο ξεπούλημα των μέσων παραγωγής του λαού της χώρας μας σε ντόπιους ή ξένους μεγαλοεπενδυτές. Αν θα προτιμούσαν την υποκρισία από την αντίσταση. Το ξεπούλημα του αγώνα τους για ελευθερία από την συνέχιση του. Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που προσβάλλουν τη μνήμη των αγωνιστών; Οι διαδηλωτές ή αυτοί που προσυπογράφουν την καταδίκη του ελληνικού λαού στην εξαθλίωση;

Ο στρουθοκαμηλισμός των υψηλά ιστάμενων είναι άνευ προηγουμένου. Την στιγμή που η κοινωνία βράζει ως αποτέλεσμα των αλλεπάλληλων χτυπημάτων που δέχονται τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματα και της ραγδαίας αύξησης της ανεργίας οι κύριοι υπαίτιοι βγαίνουν ως τιμητές των πάντων να μιλήσουν για φασίζουσες μειοψηφείες. Αυτοί που υφάρπαξαν την ψήφο του ελληνικού λαού τάζοντας αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, πάγωμα του ΦΠΑ, αυξήσεις συντάξεων και όταν έγιναν κυβέρνηση έκαναν τα ΑΚΡΙΒΩΣ αντίθετα, βαθαίνοντας την ύφεση, αυτοί οι ίδιοι έρχονται και μας μιλάνε για έλλειμα δημοκρατίας λόγω των συγκεντρώσεων. Έρχονται και μας λένε πως οι αποδοκιμασίες προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι αποδοκιμασίες προς την δημοκρατία την ίδια. Ας σήκωνε ο αξιότιμος κ.Παπούλιας το ανάστημα του απέναντι στην πολιτική λεηλασίας της χώρας. Άπαξ και δεν το έκανε, ας έχει τουλάχιστον την τιμιότητα να σωπαίνει μπροστά σε αυτούς που διαμαρτύρονται για την πολιτική αυτής της μειοψηφικής κυβέρνησης, που δεν έχει κανένα ίχνος νομιμοποίσης από τον ελληνικό λαό και γαντζωμένη στην εξουσία με φασίζουσες πρακτικές τον σπρώχνει στο γκρεμό.

Αντί επιλόγου, η σημερινή δήλωση ενός αγωνιστή της περιόδου εκείνης, που απαντά στα ερωτήματα που τίθενται στην αρχή του άρθρου:

Μανώλης Γλέζος: "Σήμερα αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της 28ης Οκτωβρίου! Πριν από 71 χρόνια ο λαός μας είπε το "όχι" όπως έκανε και σήμερα. Και το νόημα της ημέρας είναι αυτό."

ΠΧ

Chelsea - Everton 15/10/11

Chelsea - Everton

3-1

Ο μόνιμα απεσταλμένος του Φιλέτου στο Λονδίνο, MC, ήταν στο Stamford Bridge.

Συνεχίζοντας το αήττητο εντός έδρας, η Chelsea επικράτησε της Everton 3-1. Τα "ζαχαρωτά" δεν κατάφεραν να διατηρήσουν το σερί καλών αποτελεσμάτων στο Stamford Bridge έπειτα πό το πενταετές(!) ρεκόρ.

Sturridge, Terry και Ramires σημείωσαν τα γκολ για τους Λονδρέζους, ενώ για τους φιλοξενούμενους σκόραρε ο Απόστολος Βέλλιος μόλις λίγα δευτερόλεπτα αφού μπήκε αλλαγή.


Θετική εμφάνιση από Mata και Lampard, πολύ μέτριος ο πεσμένος Drogba. Από την Everton ξεχώρισε όπως πάντα ο Fellaini, αναντικατάστατος στο κέντρο της ομάδας του.

O Terry πηδάει πιο ψηλά από ολους στο 2ο γκολ της Chelsea

Στη βαθμολογία, η Chelsea βρίσκεται πίσω από τα μεγαθήρια του Manchester, στην 3η θέση. Η Everton από την άλλη βρίσκεται στη 13η θέση, μόλις δύο βαθμούς μπροστά από τους τρεις τελευταίους.

Apostolos Vellios!

H Chelsea δεν ξεχνά και τιμά: Peter Bonetti.

Thanks to L. and P. as usual.

MC

Γκρικ Γιουνιβερσιτιζ...Α μπριφ κομπάρισον.

Λένε πως οι Εγγλέζοι είναι γνωστοί για το "μοναδικό" τους χιούμορ. Δύσκολα ένας Έλληνας θα κάνει τον Εγγλέζο να γελάσει. Εγώ όμως έχω βρει τον τρόπο: Φτάνει να του περιγράψω τη δομή και τρόπο λειτουργίας των ελληνικών πανεπιστημίων. Δεν θέλω να φανώ κακός, ρεαλιστής νιώθω. Από την άλλη, σε καμία περίπτωση, δε θα θεοποιήσω τους "μουρόχαβλους, κομπλεξικούς και φλώρους" Εγγλέζους.

Ποιά είναι η εκπαίδευση στην Αγγλία; 

Η κυβέρνηση προσφέρει δωρεάν εκπαίδευση για τις ηλικίες 3-18 ετών. Καλά θα μου πείτε, η ελληνική κυβέρνηση δηλαδή κάνει κάτι διαφορετικό; Για ακούστε τη συνέχεια:

Το 90% των δημοσίων σχολείων (state-funded) αποτελούν τα λεγόμενα specialist schools. Ένα specialist school δέχεται επιχορήγηση (funding) από το κράτος για να προσφέρει στους μαθητές του ειδική υλικοτεχνική υποδομή που θα αναπτύξει τις ικανότητες και δεξιότητες τους σε ένα συγκεκριμένο πεδίο. Παραδείγματος χάρην, ένα τεχνικό σχολείο ίσως δεχθεί επιχορήγηση για την αγορά υπολογιστών, ένα σχολείο καλών τεχνών ίσως επενδύσει σε υλικά ζωγραφικής, φωτογραφίας κ.ο.κ. . Ευλόγως, αναρωτιέμαι όπως και εσείς, πώς γίνεται να περιορίσεις το μυαλό ενός 16χρονου κατά αυτό τον τρόπο. Τι θα γίνει όταν στα 18 του ο μηχανικός θα πει "Θέλω να γίνω γιατρός!"; Έχει πραγματικά την επιλογή να σπουδάσει αυτό που του αρέσει; Ίσως αυτό αποτελεί μια μικρή "τρύπα" στο σύστημα των Εγγλέζων.Αντιστοίχως όμως, αν στα 18 όχι μόνο ξέρεις τι θες να κάνεις αλλά έχεις εμβαθύνει σε αυτό σε ένα μικρό βαθμό τότε δεν υπάρχει περίπτωση "να πέσεις όπου σε ξεβράσουν οι πανελλήνιες" και επίσης ξεκινάς τις σπουδές σου με κάποια στοιχειώδη μεν, χρήσιμα δε εφόδια.

Και αφού το ασπρουλιάρικο εγγλεζάκι δώσει εξετάσεις εισάγεται στο πανεπιστήμιο. Και ναι, βέβαια πληρώνει. Πληρώνει τώρα 3,5 χιλιάρικα λίρες (περίπου 4000 ευρώ) ενώ από φέτος,  που η κυβέρνηση "κόβει μαχαίρι" τις επιχορηγήσεις θα δίνει μέχρι και 9,000 (σε εξαιρετικές περιπτώσεις 9,000 - η μέση τιμή θα είναι 5-6 χιλιάδες). Εδώ κουμπώνει η έννοια που οι Έλληνες άκουσαν πρώτη φορά φέτος από την Υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου: "φοιτητικά δάνεια" (student loans). Στη Βρετανία έχει συσταθεί ειδική εταιρεία που αναλαμβάνει την χορήγηση αυτών των άτοκων ή με χαμηλο επιτόκιο δανείων (ref. http://www.slc.co.uk/). Η περίοδος αποπληρωμής ξεκινά ως εξής: Για εισοδήματα άνω των 15,000 λιρών (πιθανώς το όριο αυξηθεί φέτος στις 21,000 χιλιάδες) το δάνειο αποπληρώνεται κατευθείαν σε δόσεις ίσες με το 9% του εισοδήματος. Η εξόφληση διακόπτεται όταν:

1) Το συνολικό ποσό εξοφληθεί εξ' ολοκλήρου.

2) Η διάρκεια εξόφλησης ξεπεράσει τα 25 χρόνια.

3) Ο δανειόληπτης συμπληρώσει τα 65 χρόνια ζωής.

Και πάλι εδώ, με το δίκιο σας, θα αντιδράσετε: "Γιατί το παλικάρι να χρεωθεί από τα 18 του χρόνια, και ας είναι τα επιτόκια μηδαμινά ή ελάχιστα." Δεν θα διαφωνήσω. Από την αλλή, η φτωχή οικογένεια ή απλώς "σφιγμένη" οικογένεια μπορεί να στειλεί το παιδί της στο ΙΔΙΟ πανεπιστημίο, άριστου επιπέδου, που θα σπουδάσει και η κόρη του ευκατάστατου επιχειρηματία.

Όσον αφορά τα μεταπτυχιακά, η μέση τιμή τους στην Αγγλία ανέρχεται στις 7,000 λίρες.

Αναμφισβήτητα λοιπόν, η εκπαίδευση στην Αγγλία όχι μόνο δεν είναι δωρεάν αλλά ειναι ακριβή. Κατ' επέκταση, όταν συζητώ επί του θέματος το πρώτο αντεπιχείρημα που θα δεχθώ είναι πως η εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι δωρεάν. Αναρωτιέμαι, μια καραμέλα δεν λιώνει ποτέ? Προφανώς, οι Έλληνες γονείς νιώθουν πως προσφέρεται στα παιδιά τους δωρεάν παιδεία όταν ενώ το σχολείο είναι όντως δωρεάν ξοδεύουν χιλιάδες ευρώ σε φροντιστήρια και ενισχυτικά προγράμματα γιατί "αλλιώς δεν γίνεται".  Αν αυτό είναι πραγματικά δωρεάν παιδεία τότε ίσως πρέπει να σταματήσω να γράφω αυτό το κείμενο.

Φροντιστήρια και μαθήματα γίνονται στο λύκειο. Στο πανεπιστήμιο, οι "επενδύσεις" πολλών Ελλήνων φοιτητών περιορίζονται σε καθημερινούς freddo espresso και cappuccino. Οι εξεταστικές περνούν και τα μαθήματα μένουν. Πολλοί καλοί μαθητές έχουν αποδυναμωθεί από τις πανελλήνιες και κολλούν το μικρόβιο του ελληνικού πανεπιστημίου, ενώ άλλοι δεν έχουν πια το μαχαίρι των γονιών/προσωπικών καθηγητών στο λαιμό και πορεύονται ανάλογα.

Πού διαφέρουμε;

Μακάρι οι διαφορές των πανεπιστημίων μας με αυτά της Αγγλίας να περιορίζονταν στις οικονομικές. Παρακάτω ακολουθούν διάφορα μικρά παραδείγματα που φανερώνουν μεγάλες αλήθειες.

1)  "Έλα μαμά, πέρασα τα 6 από τα 8. Θα τα δώσω Σεπτέμβριο με τα άλλα 3 που χρωστάω από πέρυσι". 

Ας παραφράσουμε την πρόταση, σύμφωνα με τα δεδομένα του αγγλικού πανεπιστημίου: 

"Έλα μαμά. Καλός είναι ο καιρός εδώ...ναι τρώω καλά...ναι ρε μάνα. Έμεινα σε 2 μαθήματα. Περιμένω γράμμα να συναντήσω τον σύμβουλο. Ίσως τα δώσω το Σεπτέμβριο. Αν δεν περάσω, μάνα, με διώχνουν. Και δεν έχω άλλον τέτοιο Σεπτέμβριο." 

Νομίζω καταλάβατε τι εννοώ. Φυσικά κάτι τέτοιο στην Ελλάδα δεν γίνεται να ισχύσει ξαφνικά. Δεν γίνεται να αδειάσουν τα ελληνικά πανεπιστήμια. Χρόνο θέλει και υπομονή και όχι..."βελτιώσεις"! Ακόμα μία λεπτομέρεια είναι αξιοσημείωτη: όταν ο φοιτητής πρέπει να δώσει ξανά ένα μάθημα είτε το περάσει με άριστα (100%), είτε με μέτριο βαθμό (55%) είτε οριακά (40%), ο βαθμός του θα είναι ο ελαχιστός απαιτούμενος για να περάσει το μάθημα, δηλαδή 40%. Με αυτόν τον τρόπο, ο φοιτητής που πέρασε το μάθημα εξαρχής, όπως θα έπρεπε, με βαθμό 60% δεν θα ξεπεραστεί από εκείνον που θα το ξαναδώσει και ίσως πάρει 90%. Ξεκάθαρες και δίκαιες διαδικασίες.

2) "Έλα, τί ώρα έχουμε αύριο μάθημα? Κατάληψη? Γουστάρω! Πάμε για καφέ?"

Παράφραση: "Θα κάνουμε κατάληψη για να διαμαρτυρηθούμε για τα αυξημένα δίδακτρα."

Η μεγάλη διαφορά είναι μία: Στην πρώτη περίπτωση οι καταλήψεις είναι πολιτικοποιημένες (μήπως κομματοποιημένες;). Η πιο πρόσφατη κατάληψη-διαδήλωση στην Αγγλία έγινε φέτος για τα δίδακτρα. Χιλιάδες φοιτητές, Βρετανοί, Ισπανοί, Έλληνες, Κύπριοι, Ινδοί κ.ά. βγήκαν στους δρόμους σε πορείες. Και για να μην κρύβω την αλήθεια, έκαψαν αυτοκίνητα και σπάσανε βιτρίνες. Σε πολλά πανεπιστήμια, φοιτητές έκαναν ειρηνική κατάληψη σε γραφεία και αίθουσες πανεπιστημίων - "Μα τι φλώροι", άκουσα από Έλληνα φίλο μου! Τα παιδιά διαμαρτυρήθηκαν για την αύξηση των διδάκτρων που οι ΙΔΙΟΙ πληρώνουν. Διαμαρτυρήθηκαν όλοι μαζί, μη κομματοποιημένοι για το πανεπιστήμιο τους! Δεν έγινε ψηφοφορία Δεξιών - Αριστερών. Έτσι, γιατί τα κομματόσκυλα δεν επιβιώνουν παντού...

3) Τα πανεπιστήμια στην Αγγλία δεν είναι δημόσια όπως στην Ελλάδα. Δέχονται επιχορηγήσεις από το κράτος, όπως ανέφερα, και δέχονται μικρή επιρροή από αυτό, κυρίως για την τήρηση της δίκαιης αποδοχής μαθητών. Έτσι λοιπόν, χωρίς την κρατική επιρροή, τα πανεπιστήμια διαμορφώνουν την ύλη, το πρόγραμμα, τον τρόπο λειτουργίας όπως θέλουν και όπως τους ταιριάζει (πολλές φορές ανάλογα με το πολιτισμικό και κοινωνικό υπόβαθρο του συνόλου των φοιτητών τους) .

4) Και που βρίσκουν τα λεφτα? Είναι απλό: Ένα καλό πανεπιστήμιο βγάζει καλούς απόφοιτους τους οποίους εταιρείες κυνηγούν. Εταιρείες διαφόρων μεγεθών ενισχύουν το ταμείο των πανεπιστημίων. Επιπρόσθετα, απόφοιτοι και άλλα πρόσωπα επιδίδονται σε δωρεές ενώ πολλές φορες private funds ενισχύουν και αυτά το ταμείο. Το campus ενός πανεπιστημίου (ευρύτερος χώρος του πανεπιστημίου) αποτελεί και αυτό περιουσιακό κομμάτι του. Η "προίκα" (endownment) πολλών πανεπιστημίων ανέρχεται σε εκατομμύρια (10-150).

Ας δούμε μερικά στατιστικά που επιβεβαιώνουν την άποψη πως το αγγλικό σύστημα εκπαίδευσης, με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του, τελικά πετυχαίνει.

Στις περισσότερες λίστες με τα καλύτερα πανεπιστήμια (rankings) του κόσμου σχεδόν το 20% είναι βρετανικά  πανεπιστήμια ενώ το 30% αμερικάνικα. Στο τοπ 10 βρίσκονται μόνο αμερικάνικα και βρετανικά πανεπιστήμια. Από την υπόλοιπη Ευρώπη καλές θέσεις καταλαμβάνουν πανεπιστήμια από τη Γαλλία και την Ελβετία συχνότερα. 

Απόφοιτοι καλών βρετανικών πανεπιστημίων έχουν από τις μεγαλύτερες προοπτικές εργασίας και αποκατάστασης σε σύγκριση με αυτούς άλλων (ανάλογων) ευρωπαϊκών και μη πανεπιστημίων. 

Δεν είναι ό,τι καλύτερο να συγκρίνεις δύο πράγματα των οποίων οι ομοιότητες είναι εξ αρχής ελάχιστες. Το αποτέλεσμα είναι είτε να ισοπεδώνεις τον πιο αδύναμο είτε, επι της ουσίας, να μην βγάζεις καθόλου συμπεράσματα. Γι' αυτό δεν θέλω να ισοπεδώσω το ελληνικό πανεπιστήμιο. Υπάρχουν πολύ δυνατά μυαλά στην Ελλάδα, υπάρχουν ορισμένοι άριστοι καθηγητές. Το σύστημα όμως έχει διαμορφωθεί κατά τέτοιο τρόπο που αυτοί χάνονται και δεν αξιοποιούνται ή αναλώνονται μαζί με τους υπόλοιπους. 

Προσωπική μου άποψη είναι πως οι "γιγάντιες" διαφορές των δύο εκπαιδευτικών συστημάτων, οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις καλώς υπάρχουν, δεν αποτυπώνουν απλώς τη διαφορετική νοοτροπία των ιθύνοντων και εμπλεκόμενων στο χώρο της εκπαίδευσης. Και για να κάνω το θέμα πιο επίκαιρο, οι ιδεολογικές μας παρωπίδες και η άρνηση για αλλαγή μας έφερε εδώ...και κυριότερα δεν φαίνεται να μας βγάζει κιόλας.

Καλή σχολική/πανεπιστημιακή χρονιά... όταν αυτή ξεκινήσει!

MC

Σενιόρ μας κούρασες! Πονάνε τα ματάκια μας! Κάποιος ας μας λυπηθεί επιτέλους!

Πάει πολύς καιρός από τότε που η Α.Ε.Κ. κατόρθωσε να παίξει αξιοπρεπές ποδόσφαιρο. Και εννοώντας οχι φυσικά έναν αγώνα στον οποίο κέρδισε με μεγάλο σκορ αλλά μια περίοδο αγωνιστικών υποχρεώσεων κατά την οποία η ομάδα υπακούοντας στους θεμελιώδεις ποδοσφαιρικούς κανόνες  απέδιδε ωραίο θέαμα μέσα στο γήπεδο συνδυάζοντας μάλιστα και την απόκτηση των 3 βαθμών της νίκης! Ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι παρά τα κάμποσα πουκάμισα-προπονητές που διαδέχτηκαν το ένα μετά το άλλο τον προπονητικό θώκο του συλλόγου,η εικόνα της Α.Ε.Κ δεν έπαψε να μοιάζει παρά μόνο με συνονθήλευμα! Έτσι κι ο αγαπητός Σενιόρ Χιμένεθ παρότι δεν βρίσκεται ούτε ενα χρόνο στο τιμόνι της ομάδας δείχνει έναν ειλικρινή σεβασμό στους προκατόχους του μικραίνοντας κι άλλο τόσο την ιστορία όσο και τον κόσμο του σωματείου που ονομαζόταν Α.Ε.Κ! Η υποσχεσιολογία για μια καλύτερη αγωνιστική παρουσία δείχνει να πηγαίνει περίπατο. Τα όνειρα έχουν καταντήσει χάρτινα και τα μάτια έχουν αρχίσει να πρίζονται.

Παίκτες επιπέδου Γ' Εθνικής είναι δυνατόν να δεσπόζουν στη μεσαία γραμμή-ΓΚΕΝΤΖΟΓΛΟΥ- και στην επίθεση-ΣΙΑΛΜΑΣ?? Άλλοι παππούδες,άλλοι υπέρβαροι και άλλοι απλά άμπαλοι ειναι δυνατόν να είναι μέλος μιας ομάδας που κάνει πρωταθλητισμό?? Το ποδοσφαιρικό λεξιλόγιο των σημερινών παικτών της Α.Ε.Κ. είναι τόσο φτωχό οσο το οικονομικό και το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας. Δεν αμφιβάλλω καθόλου με την άποψη ότι όποτε στο γήπεδο τρέχουν πάνω κάτω κιτρινόμαυρες φανέλες δεν δυσφημίζεται μόνο ο σύλλογος αλλά και το άθλημα που ονομάζεται ποδόσφαιρο!

Τώρα το αν θα υπάρξει κάποιος που θα συμπαρασταθεί στους φιλάθλους της Α.Ε.Κ. είναι λίγο αμφίβολο! Το μόνο που ίσως τους σώσει είναι να απομακρυνθούν από αυτή την μη αναστρέψιμη κατάσταση και να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο στο εξωτερικό ή κανά άλλο άθλημα!

ΤΕΛΙΚΑ ΜΟΝΟ ΑΝ Η Α.Ε.Κ. ΛΥΠΗΘΕΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΟΠΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Α.Σ.

Περήφανοι Έλληνες

Μετά τον Σπύρο Γιαννιώτη που διακρίθηκε στο κολύμπι ανοιχτής θαλάσσης παίρνωντας το χρυσό μετάλλιο στα 10.000 μέτρα και το ασημένιο στα 5.000, σήμερα η Ελλάδα είχε άλλη μια παγκόσμια επιτυχία. Η ελληνική γυναικεία ομάδα πόλο ειναι παγκόσμια πρωταθλήτρια καθώς ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια έφτασε στην κορυφή του κόσμου κατακτώντας το 14ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πόλο!
Έπειτα απ' τις μεγάλες νίκες επί της χρυσής Ολυμπιονίκης Ολλανδίας και της Ιταλίας με 12-10 και 14-11 αντίστοιχα στις νοκ-άουτ φάσεις, η Ελλάδα νίκησε 9-8 την Κίνα, μέσα στην Σανγκάη(!), σ' έναν συναρπαστικό τελικό που κράτησε την αγωνία όλων ζωντανή ως την τελευταία επίθεση των Κινέζων που στο φινάλε κόντεψαν να γυρίσουν το ματς απ' το 9-6 και να στείλουν το ματς στην παράταση. Με τη λήξη του αγώνα οι Ελληνίδες γοργόνες ξέσπασαν σε έξαλλους πανηγυρισμούς μαζί με τον προπονητή τους. Έγιναν η πρώτη ελληνική ομάδα που κατακτά την παγκόσμια κορυφή και χαρίζουν στιγμές περηφάνειας στη χώρα μας. Τα οκτάλεπτα: 2-2, 2-4, 6-8, 8-9

Οι 13 παίκτριες που αποτελούν την ομάδα δεν μπορούσαν να κρύψουν -και γιατί άλλωστε- τον ενθουσιασμό τους μετά απ' το μοναδικό αυτό κατόρθωμα! Σίγουρα θα χρειαστούν μερικές ώρες μέχρι να αντιληφθούν τα κορίτσια τι ακριβώς κατάφεραν σήμερα. Πάντως δικαιώθηκαν για την πολύ μεγάλη προσπάθεια που έκαναν σ' όλο το τουρνουά αλλά και γενικότερα η προετοιμασία τους που τις έφερε στην κορυφή! Οι πανηγυρισμοί τους κατά την απονομή ήταν η επιβράβευση για την σκληρή δουλειά και ο ύμνος της Ελλάδας σε συνδυασμό με τo χρυσό στα χέρια των Ελληνίδων, αποτελούσε μια μοναδική εικόνα που δεν έχουμε ξαναδει!
Μέχρι τώρα μεγαλύτερη διάκριση σε ομαδικό εθνικό επίπεδο παγκοσμίως ήταν αυτή της ελληνικής ομάδας μπάσκετ στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας το 2006.
Σε δύο χρόνια πάλι θα κληθούν οι γοργόνες μας να υπερασπιστούν τον τίτλο τους στη Βαρκελώνη, ενώ επίσης έχουν μπροστά τους τα προκριματικά των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου.

ΥΓ: Μας πηγαίνει η Ασία σε εθνικό επίπεδο...

RG

Φουλ της πρόκρισης!!!

Τα τελευταία χρόνια όλες οι ελληνικές ομάδες μεταμορφώνονται στην Ευρώπη, το ενδιαφέρον των παικτών για νίκη και διάκριση είναι πολύ μεγαλύτερο και αυτό φέρνει καλά αποτελέσματα και καλύτερες πορείες σε σχέση με το παρελθόν. Κάτι τέτοιο φάνηκε και αυτή την εβδομάδα καθώς και Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ και Βόλος απέσπασαν θετικά αποτελέσματα εν όψει των επαναληπτικών αγώνων στην Ελλάδα.
Αρχίζοντας με τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ αναφέρομαι πρώτα στον Παναθηναϊκό. Για κάποιο λόγο αποφάσισα να δω το ματς. Παρά την πίκρα απ' την οικονομική κατάσταση της ομάδας, τις κακές επιδόσεις της στα φιλικά που προηγήθηκαν καθώς και απ' το γενικότερο κλίμα απογοήτευσης με τα στημένα, ακολουθώ μάλλον το ρητό που υπάρχει μέσα σε κάθε βάζελο: "την Ευρώπη να την αγαπάς γιατί σ' αγαπάει κι αυτή"! Σιγά μην χάσεις το δρόμο προς τους ομίλους, σιγά μην και δεν πεις ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, σιγά μην αφήσεις στον γαύρο δώρο 10 εκατομμύρια ευρώπουλα!

Πανηγυρισμοί στον γκολ του Λέτο (0-1)

Η ομάδα, προς μεγάλη έκπληξη όσων παρακολουθούσαν την πορεία της απ' τις φυλλάδες (όλοι), έπαιξε αρκετά καλύτερα του αναμενόμενου και δεν κυνήγησε ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα απ' την Οντένσε που είχε γίνει πλέον φαβορί λόγω ετοιμότητας και... Κοπεγχάγης. Ούτε βέβαια ήταν Panathinaikos... Έπαιξε όσο χρειαζόταν, πέταξε στο φινάλε -καλώς ή κακώς θα φανεί- το "διπλό", έχει όμως στα χέρια του την πρόκριση και έδειξε ότι η Οντένσε δεν είναι φόβητρο! Στο ματς φάνηκε ότι ο Μπουμσόνγκ δεν θα 'πρεπε να πωλείται, ότι ο ΠΑΟ πρέπει κάποτε να πάρει ένα αριστερό μπακ που να πετυχαίνει βαρέλι στα 2 μέτρα, ότι ο Νίνης δεν τρέχει που να καίγεται ο κ***ς του, ότι ο Κατσουράνης χωρίς να τρέχει φτιάχνει την ομάδα, ότι ο Λέτο ήταν καλαμιά στον κάμπο, ότι ο Τσότσε και ανέτοιμος δεν μπορεί να είναι χειρότερος απ' τον Πετρόπουλο, ότι ο Σιμάο χωρίς τον Ζιλμπέρτο δίπλα εκτίθεται ποδοσφαιρικά αλλά και ότι ο Παναθηναϊκός φέτος θα προσπαθήσει να γίνει σύνολο και να παλέψει σαν ομάδα κι όχι σαν... Σισέ!

Ο Βιεϊρίνια έχει ανοίξει το σκορ για τον ΠΑΟΚ (0-1)

Στο Γιουρόπα τώρα, και τον ΠΑΟΚ λίγο πολύ τον είχαν πεθάνει... Να πάρει θετικό αποτέλεσμα, πρόκριση στην Τούμπα κλπ. Ο Βιεϊρίνια πάντως έλεγε: "ΠΑΟΚ είσαι". Παντού το διαβάζαμε, χθες βράδυ το εμπεδώσαμε. Ο τύπος δεν είναι για Ελλάδα, ξέρει πολύ μπάλα για μας! Και σύμφωνα με τα ΜΜΕ έχει χιλιοπουληθεί από δω κι από κει, αλλά ακόμα για τον ΠΑΟΚ σκοράρει... Προσωπικά περίμενα "διπλό" απ' τον ΠΑΟΚ και πρόκριση από χθες. Έτσι κι έγινε. Ο ΠΑΟΚ φέτος θα 'ναι πολύ ανταγωνιστική ομάδα, έχει σοβαρό προπονητή, δουλεύει σοβαρά, έχει βασικό κορμό από πέρσι με σωστές προσθήκες και θα παλέψει για κάποιον τίτλο με αξιώσεις, γιατί έχει πλάνο και κάθε χρόνο δείχνει την απετούμενη σοβαρότητα σε συνδυασμό με την δυνατή έδρα και την μοναδική κερκίδα. 0-2 και φέρτε του τον επόμενο, ματς στην Τούμπα ούτε καν χρειάζεται!
Για τον Βόλο τι να πεις; Με το Λουξεμβούργο έπαιζε. Αλλά απ' την άλλη είναι Βόλος... Μεγάλο σκορ το 0-3, σίγουρα δεν το περίμενε κανείς, η πρόκριση όμως φαινόταν απλή υπόθεση, κάπως θα ερχόταν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (δεν εννοώ του Μπέου, κομμένα αυτά). Βέβαια διάβαζα χθες ότι κι ο Βόλος λόγω της υπόθεσης του υποβιβασμού θα 'χε ηθικό μηδέν. Δεν συμφωνώ... Μετά από κάτι τέτοιο το μόνο που σου μένει είναι η Ευρώπη! Κι αν θες να φύγεις απ την ομάδα πρέπει να διακριθείς. Κι αν δεν θες να φύγεις τότε πρέπει να πετύχεις κάτι για τον εγωισμό σου, για τον κόσμο. Το 0-3 ήταν ο καλύτερος τρόπος αντίδρασης στην όλη κατάσταση. Περιμένω να δω πως θα είναι η συνέχεια για τον Ολυμπιακό Β. Θεωρώ πάντως αδύνατη την πρόκριση στους ομίλους, θα 'ναι ένας τεράστιος άθλος αν συμβεί!

Θρίαμβος 0-3 του Βόλου στο Λουξεμβούργο!!!

ΥΓ1: Μήπως θα 'πρεπε ο Άρης να έπαιζε χθες προκριματικά αντί για τον Βόλο;
ΥΓ2: Πραγματικά θέλει η Λέστερ τον Πλεσί;
ΥΓ3: Να μας δω αν ο ΠΑΟΚ πάρει Μποκάνι και Γιοβάνοβιτς...

RG

ΚΕΝΤΡΟ? Μ' ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ?

 Μετά από το χάος στον τουρισμό και την ομαλή λειτουργία του κράτους, άλλη μια άθλια συντεχνία κάνει επίδειξη δύναμης προκειμένου να διατηρήσει τα συντεχνιακά και μονοπωλιακά της συμφέροντα. "Μας κορόιδεψαν. Αλλάζουν τα συμφωνηθέντα." λένε, και άλλα φαιδρά επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν το έγκλημα που συντελούν εναντίον όλων μας. Αλλά αντί να προωθεί η κυβέρνηση την πλήρη απελευθερωποίηση έπρεπε να τους βάλει στα θρανία και να δώσουν αυστηρότατες εξετάσεις. Όποιος κόβεται να χάνει την άδειά του...(να είστε βέβαιοι ότι το 70% των ταξιτζήδων θα κοβότανε). Επίσης, βαριά πρόστιμα για:

1) Τρακαρισμένα και βρώμικα αυτοκίνητα.

2) Διπλή μίσθωση.

3) Επιλογή πορείας / διαδρομής.

4) Μη έκδοση αποδείξεων.

... και πολλά άλλα.

 

Εάν και όταν γίνουν όλα αυτά θα δείτε ότι από τα δεκαπέντε χιλιάδες ταξί της Αττικής θα μείνουν επτά με οχτώ χιλιάδες. 

 

Στην Αγγλία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες οι καταναλωτές τόλμησαν να τα βάλουν με μεγάλες πολυεθνικές και νίκησαν. Αφού ενώθηκαν και λειτούργησαν με σωστή καταναλωτική συνείδηση εναντίον τους.

Εμείς τι κάνουμε?...Και όμως, με μια απλή κίνηση μπορούμε  να μην επιτρέψουμε σε αυτήν την άθλια συντεχνία (και σε πολλές άλλες στο μέλλον) να μας εκμεταλλέυεται και να δυσχεραίνει αντί να εξυπηρετεί τους πολίτες:

 

Μόλις τα "παλικάρια" σταματήσουν την καταστροφική για όλους τους άλλους απεργία τότε ΜΗΝ ΠΑΡΕΤΕ ΤΑΞΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΗΝΑ. ΝΑ ΠΑΤΕ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΒΡΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΖΟΥΜΙ ΤΟΥΣ. 

Πιστέψτε με, δεν θα τολμήσουν να το ξανακάνουν.

 

ΥΓ1: Έχουν μεγάλη πλάκα η Αλέκα και ο Τσίπρας, που για πολλοστή φορά στο βωμό της "αντίρρησης" υποστηρίζουν το κεφάλαιο και γράφουν στα α...υτιά τους την πραγματική εργατια: οι οδηγοί - υπάλληλοι των αδειούχων ταξιτζήδων.

 

ΥΓ2: Τα λαμόγια για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους έφτασαν στο σημείο να ρίξουν λάδια στο δρόμο!

JD

Το καλοκαίρι των μεγάλων ευκαιριών!

Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα στην Εθνική μετά τον τραυματισμό του Βασίλη Σπανούλη και την απουσία του -βελτιωμένου- Λουκά Μαυροκεφαλίδη, τράβηξαν προς το Καρπενήσι τόσο ο Πατ Καλάθης όσο και ο Κώστας Χαραλαμπίδης, ο οποίος γίνεται ρούκι στην εθνική σε ηλικία 35 ετών (!), δύο ακόμα καινούργια πρόσωπα στις τάξεις της Εθνικής ομάδας.

Με βάση τις εξελίξεις αυτό το καλοκαίρι είναι η μεγάλη ευκαιρία για τους πιτσιρικάδες (μαζί και ο 26άρης Πατ Καλάθης) να μυηθούν για τα καλά στα μονοπάτια της Εθνικής ομάδας και να αναδειχθούν. Πέρυσι το καλοκαίρι τόνιζα πως πλέον με βάση την "γήρανση" της παλιάς φρουράς της Εθνικής, είναι η μεγάλη ευκαιρία για τη χρυσή γενιά του 1989 και του 1990 να μπει στα κόλπα. 

Μπορεί αυτή η ευκαιρία να μην ήρθε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ελέω του τραυματισμού του Σπανούλη, της εθελούσιας αποχώρησης του Διαμαντίδη και της αδυναμίας συμμετοχής του Μαυροκεφαλίδη, αλλά είναι μεγάλη για να την αφήσουν ανεκμετάλλευτη και να την απωλέσουν. Γιατί οι μεγάλες στιγμές γεννιούνται από μεγάλες ευκαιρίες! 

Χαρακτηριστικά στο άρθρο με τίτλο "Re-Start", που δημοσιεύτηκε στο Φιλέτο στις 6 Σεπτεμβρίου 2010 ανέφερα: "Συνοψίζοντας, η Ελλάδα πρέπει να συνειδητοποιήσει πως στο βωμό της δημιουργίας μιας καινούργιας ομάδας που θα στηρίζεται στους αστέρες του αύριο θα πρέπει να κατεβαίνει στα τουρνουά με λιγότερες αξιώσεις για μετάλλιο, τουλάχιστον για 1-2 χρόνια."

Έφτασε, λοιπόν, η στιγμή να αντιληφθούν άπαντες πως είναι προτιμότερο να "χάσουμε" τη διάκριση στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου προκειμένου να έχουμε δημιουργήσει την ομάδα του μέλλοντος που θα στηρίζεται σε παίκτες όπως ο Μάντζαρης, ο Σλούκας, ο Παπανικολάου, ο Παππάς, ο Χρυσικόπουλος, ο Νικ Καλάθης, ο Πατ Καλάθης και ο Μπράμος. 

Όλα είναι θέμα αποφασιστικότητας και απουσίας βραχυπρόθεσμου όφελους. Όλα είναι θέμα πλάνου και προγράμματος.

Ο Θεωρητικός 

Περονόσπορος... made in Greece

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι πίστευαν πολύ στη Θεία Δίκη, σύμφωνα με την οποία αυτός που έσφαλε ή έπραττε ύβριν προς τους Θεούς έπρεπε να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του. Κάτι παρόμοιο φαίνεται να έχει γίνει και στην περίπτωση της Εθνικής ομάδας, μόνο που δεν πρόκειται για ύβρι προς τους Θεούς, αλλά για την άρνηση κάποιων παικτών να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην εθνική ομάδα. 

Δύσκολο έργο για τον Ζούρο

Ο Δημήτρης Διαμαντίδης είχε αποσαφηνίσει από πέρυσι τον Σεπτέμβριο ότι αποχωρεί από την Εθνική και ο… ευσεβής πόθος της αναίρεσης αυτής της δήλωσης δεν υλοποιήθηκε.Αντίθετα, ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης ανακοίνωσε μία εβδομάδα πριν την πρώτη συγκέντρωση της Εθνικής ομάδας ότι λόγω ενός σοβαρού προσωπικού προβλήματος δεν θα μπορέσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Σύμφωνα με τις πληροφορίες το πρόβλημα είναι όντως σοβαρό και ικανό να του στερήσει τη συμμετοχή στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας, οπότε δεν πρόκειται να αναλωθούμε άλλο σε σχολιασμούς και θεωρίες για τον πραγματικό λόγο της αποχής του.

Έτσι, η Θεία Δίκη της Εθνικής ομάδας σήμαινε τον τραυματισμό δύο βασικών στελεχών της από αυτούς που θα συμμετείχαν στην προετοιμασία και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα ταξίδευαν στη Λιθουανία.

Τυχερός μέσα στην ατυχία του ο "Πέρπε"

Αρχικά, έφτασαν τα κακά μαντάτα από την Αμερική με τον τραυματισμό του που αποδείχθηκε πιο σοβαρός απ ότι αρχικά εκτιμήθηκε. Και σα να μην έφτανε αυτό, ήρθε το σοβαρό πρόβλημα του Στράτου Περπέρογλου, ο οποίος ήταν τυχερός στην ατυχία του, αφού σύμφωνα με τη διάγνωση των γιατρών, το συγκεκριμένο πρόβλημα (θρόμβωση στη γάμπα) μπορούσε να κοστίσει ακόμα και τη ζωή του. Ευτυχώς, το πρόβλημα διεγνώσθη έγκαιρα και πλέον δεν τίθεται θέμα για την υγεία του παίκτη, αν και η συμμετοχή του στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας είναι αμφίβολη.

Όπως γίνεται αντιληπτό, η επάνδρωση της τελικής δωδεκάδας με την οποία θα αγωνιστεί η Εθνική μας ομάδα στη Λιθουανία έγινε ακόμη πιο δύσκολη για τον Ηλία Ζούρο, ο οποίος καλείται να βγάλει... λαγούς απ το καπέλο.

Υ.Γ. Και μέσα σε όλα τραυματίστηκε σοβαρά και ο Λίνος Χρυσικόπουλος στο Ευρωμπάσκετ Νέων Ανδρών που διεξάγεται στο Μπιλμπάο με αποτέλεσμα να επιστρέψει εσπευσμένα στην Ελλάδα για να χειρουργηθεί.

Ο Θεωρητικός