Αρκούδα σε χειμερία νάρκη

          H  ΤΣΣΚΑ στις πρώτες 6 αγωνιστικές της φετινής Ευρωλίγκας δε θυμίζει σε τίποτα την υπερομάδα της τελευταίας δεκαετίας, που συμμετείχε σε 8 συνεχόμενα final four κατακτώντας μάλιστα το τρόπαιο δύο φορές, το 2006 και το 2008 σε Πράγα και Μαδρίτη αντίστοιχα. Αντίθετα παρουσιάζεται προβληματική και απειλείται με αποκλεισμό(!) ήδη από την πρώτη φάση καθώς έχει ρεκόρ 1-5, έναντι 3-3 της 4ης, αυτή τη στιγμή, Αρμάνι Τζινς Μιλάνο.
          Μπορεί η ομάδα να μην έχει τις ίδιες οικονομικές δυνατότητες με το πρόσφατο παρελθόν, όπου μπορούσε να αγοράσει όποιον παίκτη ήθελε, αλλά έχει ως βάση ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί όσον αφορά τους νεαρούς Ρώσους. Ίσως αυτός ήταν ένας ακόμη λόγος που το καλοκαίρι προτιμήθηκε η λύση του έμπειρου σε τέτοιες καταστάσεις Ντούσκο Βουγιόσεβιτς.
          Παρόλ' αυτά τα πράγματα δεν πήγαν όπως υπολόγιζαν όλοι στην ΤΣΣΚΑ. Η μόνιμη πρωταθλήτρια Ρωσίας ξεκίνησε πολύ άσχημα τη διοργάνωση, ίσως και λόγω των σοβαρών απουσιών των Κριάπα και Καούν, ενώ στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό τραυματίστηκε και ο Λιθουανός Ραμούνας Σισκάουσκας. Σε όλα αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε και το γεγονός πως ο βασικός τα τελευταία χρόνια πλέιμεικερ της ομάδας του στρατού, JR Holden, ουσιαστικά δεν έκανε προετοιμασία με την ομάδα λόγω ενός προβλήματος στη καρδιά. Αυτό βέβαια δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση τις εύκολες ήττες από Μιλάνο, Παναθηναϊκό, Βαλένθια και Εφές Πίλσεν. Θα μπορούσε η ομάδα να είχε παλέψει περισσότερο και να κάνει μία τουλάχιστον νίκη περισσότερη ώστε τώρα να έχει περισσότερες ελπίδες πρόκρισης.

          Ίσως τελικά ο coach Βουγιόσεβιτς δεν μπορεί να αποδώσει εκτός Σέρβικων συνόρων, όπως έγινε και στο παρελθόν όταν προπόνησε για τελευταία φορά ομάδα εκτός της πρώην ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, και συγκεκριμένα την Ιταλική Σκαβολίνι με το, αν μη τι άλλο, φτωχό ρεκόρ των 4 νικών και των 13 ηττών. Φαίνεται πως ο Ντούλε νιώθει άνετα μόνο όταν προπονεί την Παρτιζάν. Αυτή η αποτυχία του δεν μειώνει βέβαια σε κανένα βαθμό τη σπουδαία καριέρα του στους πάγκους και την ικανότητα του να αναδεικνύει διαρκώς νέους παίκτες, όπως έκανε τα τελευταία χρόνια και με τους Πέκοβιτς, Βελίτσκοβιτς και Βέσελι.
          Η κατάσταση είναι δύσκολο εως αδύνατο να αναστραφεί για μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε περίπτωση που το σενάριο αυτό επαληθευτεί, τότε η Ευρωλίγκα θα χάσει σε αίγλη. Ας ελπίσουμε η φετινή χρονιά να είναι απλά και μόνο μία παρένθεση.

Ο Θεωρητικός