Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Της αμύνης τα παιδιά

Το πρώτο μεγάλο ματς της Ευρωλίγκα, το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν και ο τελικός της Eυρωλίγκα, έληξε με μεγάλο νικητή τον Πρωταθλητή Ελλάδας, Παναθηναϊκό. Οι παίκτες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς έδειξαν αποφασισμένοι και παίζοντας για ακόμα ένα παιχνίδι άμυνα για σεμινάριο κατάφεραν να φύγουν από το γήπεδο με το ροζ φύλλο αγώνα. Από την πλευρά της η ΤΣΣΚΑ δεν άντεξε για περισσότερο από 25 λεπτά, πληρώνοντας τις απουσίες των Κριάπα και Καούν, αλλά και αυτή του Σισκάουσκας, που προέκυψε κατά τη διάρκεια του αγώνα.
          O Παναθηναϊκός παρότι δεν ξεκίνησε καλά το ματς στον επιθετικό τομέα, στο δεύτερο ημίχρονο παρουσιάστηκε πολύ καλύτερος, όντας πιο εύστοχος. Χαρακτηριστικά είναι τα στατιστικά του στα σουτ 3 πόντων στα δύο ημίχρονα (2/13 στο πρώτο, 6/11 στο δεύτερο). Στο πρώτο ημίχρονο ο coach Ομπράντοβιτς είδε τον Στράτο Περπέρογλου να είναι πολύ μαχητικός και να βοηθάει τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά , ενώ λόγω της ένδειας επιθετικών λύσεων ο Δημήτρης Διαμαντίδης πήρε πολλές επιθετικές προσπάθειες, όχι όμως με καλά ποσοστά ευστοχίας. Ακόμη, στο α' ημίχρονο ο Σέρβος προπονητής προτίμησε να ρίξει στον αγώνα τον Ίαν Βουγιούκα, ο οποίος στα 6 περίπου λεπτά που αγωνίστηκε ήταν άκρως θετικός, και να κρατήσει στον πάγκο τον Άλεξ Μάριτς. Στο β' μέρος, οι πρωταθλητές Ελλάδας εμφανίστηκαν σαφώς βελτιωμένοι στην επίθεση κάνοντας συνολικά μόλις 9 λάθη, τα οποία είναι πολύ λίγα για ένα ματς τέτοιας δυσκολίας, ενώ η προσήλωση τους στην άμυνα παρέμενε σε υψηλά επίπεδα, κάτι που φαίνεται από τα 9 κλεψίματα. Το 3ο δεκάλεπτο ήταν το καλύτερο των γηπεδούχων , οι οποίοι ελέγχοντας τα αμυντικά ριμπάουντ και με τους Σάτο, Περπέρογλου και Νίκολας να προσφέρουν λύσεις στο σκοράρισμα έκαναν επιμέρους σκορ 16-3 (από 42-44 σε 58-47). Σημαντικό ρόλο σε αυτό το σερί έπαιξε και η είσοδος του Μάριτς ο οποίος παίζοντας πολύ καλές άμυνες και κάνοντας 3(!) κλεψίματα έδωσε το κάτι παραπάνω στη θέση ''5''.  Τέλος, η ικανότητα του Στράτου Περπέρογλου στο διάβασμα του παιχνιδιού ήταν καθοριστική καθώς έπαιξε με πλάτη τον κοντύτερο Λάγκτον φορτώνοντας τον έτσι με φάουλ.



          Η πρωταθλήτρια Ρωσίας όπως ήταν φυσιολογικό, με βάση τις υπάρχουσες απουσίες αλλά και αυτή του Σισκάουσκας που έπαιξε μόλις για 5:11'' δεν άντεξε περισσότερο απο 25 λεπτά, όταν και η μοναδική απειλή για την άμυνα των γηπεδούχων, ο Τζαμόντ Γκόρντον, ξέμεινε απο δυνάμεις. Η άμυνα της ΤΣΣΚΑ εναλλασόταν απο man-to-man σε ζώνη, κυρίως στο α' δεκάλεπτο, ενώ μετά από επαναφορές του Παναθηναϊκού κάτω από το καλάθι της έπαιζε, συνήθως, ζώνη σε διάταξη 2-3. Ο Ντούσκο Βουγιόσεβιτς γνωρίζοντας τη δεδομένη αδυναμία της ομάδας του στη γραμμή των ψηλών προτίμησε να κλείσει την άμυνα του και να ρισκάρει τα σουτ 3 πόντων του Παναθηναϊκού, κάτι που τουλάχιστον μέχρι το 20' τον δικαίωσε. Επίσης στα pick n roll των πρασίνων ήταν φανερό πως είχε είχε δώσει εντολή στον εκάστοτε ψηλό να μένει πίσω ρισκάροντας έτσι τα σουτ από τους περιφερειακούς καθώς οι ψηλοί του έχουν αργά πόδια. Εξάλλου, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχαν πολλές επιλογές στη θέση του σέντερ, τα δύο ''σκιάχτρα'' της ΤΣΣΚΑ έκαναν καλά τη δουλειά τους, αλλοιώνοντας αρκετά σουτ των γηπεδούχων, κάτι που φαίνεται και από τις συνολικά 5 τάπες που έκαναν οι παίκτες του.
          Oι πρώτες εικόνες που έχουμε από την ομάδα που φτιάχνει ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς είναι άκρως ενθαρρυντικές, αν και ακόμα οι παίκτες της ομάδας δεν έχουν βρει την απαραίτητη χημεία στον επιθετικό τομέα. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας μέχρις στιγμής δεν ενθουσιάζει κάτι το οποίο πάντως είναι φυσιολογικό δεδομένων των σημαντικότατων απουσιών που έχει αλλά και του γεγονότος πως στο τιμόνι της βρίσκεται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ένας νέος προπονητής.


Ο Θεωρητικός

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Red Crazy train

Για μία ακόμα φορά, ο Ολυμπιακός παίζοντας κατά διαστήματα πολύ όμορφο ποδόσφαιρο αποζημίωσε του 33.000 φίλους του που γέμισαν το στάδιο Γ. Καραϊσκάκης, στην αναμέτρησή του με την ομάδα του Άρη. Το 1-0 φαντάζει πολύ φτωχό και αδικέι τους Πειραιώτες που στο πρώτο ημίχρονο έβγαζαν φωτιές στο γήπεδο. Με τη βοήθεια του ακούραστου Dudu ο μαέστρος Ibagaza μοίραζε την μπάλα σε Riera και Φετφατζίδη ενώ αυτοί διαρκώς ταλαιπωρούσαν την άμυνα του Άρη ψάχνοντας το γκολ. Ο μεγάλος πρωταγωνιστής όμως δεν ήταν άλλος από τον Kevin Mirallas. Ο Βέλγος άσος χόρευε όποτε ήθελε την οπισθοφυλακή των Θεσσαλονικιών φορτώνοντάς τους με κίτρινες κάρτες, κρατώντας όμως πάντα την ουσία στο παιχνίδι του.

Η εμφάνιση λοιπόν των Πειραιωτών κρίνεται άψογη αν σκεφτεί κανείς οτι η άμυνα δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα. Δυστυχώς όχι.
Το πρόβλημα στην τελική προσπάθεια δεν έχει στοιχήσει ακόμα (αν εξαιρέσουμε την ήττα απο τον Ηρακλή στην πρεμιέρα) αλλά αργά ή γρήγορα θα γίνει και αυτό. Και αν πεις ατυχία τα δύο χαμένα πένταλτυ, για φάσεις σαν αυτή του Riera μετά από τη σέντρα του Φετφατζίδη δεν υπάρχουν διακιολογίες. Γιατί η αλήθεια είναι ότι όταν χάνονται αυτά όχι μόνο πέφτει η ψυχολογία των παικτών, αλλά ο αντίπαλος δικαιολογημένα, μην έχοντας τίποτα να χάσει, βγαίνει μπροστά ελπίζοντας σε κάτι καλύτερο.
 Αν οι επιθέσεις γεμίζουν τα γήπεδα, τότε αυτές που κερδίζουν τις κούπες σε μια ομάδα είναι οι άμυνες. Και στον φετινό Ολυμπιακό εφαρμώζεται η ρήση πως η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση!
Με λίγα λόγια τα 3 γκολ παθητικό σε 7 παιχνίδια είναι αποτέλεσμα του ότι ο Ολυμπιακός δεν δίνει το περιθώριο και τους χώρους στην αντίπαλο ομάδα να επιτεθεί πολλές φορές, κάτι στο οποίο τον έχει βοηθήσει και το μεχρι στιγμής εύκολο πρόγραμμα Ο λόγος που πιστεύω ότι οι Πειραιώτες θα στραβοπατήσουν στο ΟΑΚΑ (για να περάσουμε και στο ντέρμπυ των αιωνίων) είναι ότι για πρώτη φορά φέτος θα κληθούν να κρατήσουν πρώτα το μηδέν πίσω και ύστερα να πετύχουν κάποιο τέρμα. Η επιθετική πολυφωνία καλή είναι αλλά δεν νομίζω να περιμένει κανείς οι Ibagaza και Dudu να μαρκάρουν όσο αποτελεσματικά θα την κάνουν αυτή τη δουλειά οι Simao και Gilberto. Θετικό βέβαια είναι η εμπειρία της αμυντικής γραμμής που αντίθετα με την επιθετική δεν έχει αλλάξει από την περσυνή σεζόν.

Κλείνοντας θα ήθελα να δικαιολογήσω τον τίτλο του κειμένου αυτού. Ο κύριος Βαλβέρδε έχει μετατρέψει αναμφίβολα τον Ολυμπιακό σε "τρένο" για τον τίτλο. Ο επόμενος σταθμός είναι πάρα πολύ δύσκολος, και μιάς και το τραίνο αυτό είναι τρελό, δύσκολα κανείς μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει εκεί. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι ακόμα και αν ξεφύγει λίγο από την πορία του, όλα δείχνουν πως φέτος θα φτάσει πιθανότατα στον προορισμό του...και ίσως πριν από την ώρα του!

ΥΓ1. Ελπίζω στο παιχνίδι του Κυπέλλου να ξεκινήσει βασικός ο C. Nemeth. Καλός ο Mirallas και ο Pantelic, αλλά μια ευκαιρία ο Ούγγρος αναμφίβολα την αξίζει. Το ίδιο ισχύει και για τον παραγκωνισμένο φέτος Zairi που θεωρώ λόγω της ικανότητάς του απέναντι σε κλειστές άμυνες οφείλει να πάρει τη θέση του Rommedahl στα δεξιά.

ΥΓ2. Αν και δεν βλέπω τον Ολυμπιακό να περνάει από το ΟΑΚΑ, κοιτώντας τους πάγκους των δύο ομάδων γεμίζω αισιοδοξία. Από την μία ο παραδοσιακά νικητής των ντέρμπυ Ερνέστο, και απο την άλλη ο παραδοσιακά looser Νικόλας. Ο Μανόλο πάντως με μία λαβωμένη ΑΕΚ κατάφερε να πάρει τους τρεις βαθμούς απέναντι στους πράσινους, σε ένα ματς όμως που την μεγαλύτερη ευθύνη τη φέρουν οι παίκτες και όχι ο couch του τριφυλλιού. Θα δούμε... Ας νικήσει ο καλύτερος!

Mustrock

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Μπάσκετ ώρα μηδέν‏



          Το ελληνικό μπάσκετ αντί να εξελίσσεται, οπισθοδρομεί. Το Σάββατο το βράδυ είναι ίσως το πιο μαύρο στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού μπάσκετ. Παίκτες να απεργούν, ομάδες να παίζουν μόνο με τους ξένους και άλλες να κατεβάζουν εφήβους ενώ τις προάλλες ο εκ των προέδρων της ΚΑΕ Παναθηναικός δήλωσε ότι το μπάσκετ δεν είναι οι παίκτες αλλά ο ίδιος.
          Λυπάμαι πολύ που το λέω αλλά μετά από αυτές τις εξελίξεις αποδείχθηκε ακριβώς αυτό το πράγμα, ότι δηλαδή την πραγματική δύναμη δεν την έχουν οι παίκτες αλλά οι πρόεδροι των ομάδων. Άμα ήταν στα χέρια των παικτών δε νομίζω (ή καλύτερα θέλω να πιστεύω πως) το Σάββατο να παρακολουθούσαμε αυτή την ιλαροτραγωδία. Είναι πραγματικά ακατανόητο το γεγονός να γίνονται οι αγώνες για την πρεμιέρα του ελληνικού πρωταθλήματος. Η απεργία δεν ακολουθήθηκε από όλους και κυρίως από αυτούς που έχουν την υπόσταση και τη δυνατότηα να πιέσουν λίγο τα πράγματα για να αλλάξει η κατάσταση, έστω και λίγο. Από τη στιγμή που το συνδικαλιστικό όργανο των παικτών αποφασίζει να συνεχιστεί η απεργία όλοι oi παίκτες οφείλουν να το σεβαστούν και να μην αγωνιστούν. Διαφορετικά ο ΠΣΑΚ δεν έχει λόγο ύπαρξης, εφόσον ο καθένας κάνει αυτό που επιθυμεί. Κάποιοι βέβαια μπορεί να μην είχαν άλλη επιλογή, όπως λογικά συνέβη στην περίπτωση των παικτών του Ηλυσιακού ή στις περιπτώσεις των Καλάθη και Παπανικολάου οι οποίοι είναι μικροί ηλικιακά και δεν μπορούν να εναντιωθούν στην επιθυμία του προέδρου τους. Από παίκτες όμως που έχουν δείξει ότι είναι προσωπικότητες και που παίρνουν εκατομμύρια κάθε χρόνο δεν το περιμένω απλώς αλλά το θεωρώ λογικό και απαραίτητο να συμπαρασταθούν και να βοηθήσουν με τον τρόπο τους στο πρόβλημα που έχουν τόσοι συνάδελφοί τους που αγωνίζονται σε χαμηλότερες κατηγορίες.
          Παίκτες όπως ο Παπαλουκάς, ο Σπανούλης, ο Διαμαντίδης, ο Μπορούσης, ο Φώτσης και ο Τσαρτσαρής θαρρώ πως έπρεπε να είχαν αντιδράσει διαφορετικά και όχι να συμμετέχουν σε αγώνες-παρωδίες. Η διαδρομή τους στα γήπεδα τους επιτρέπει όταν πουν κάτι να ακουστεί παντού και να γίνει αφορμή για περισυλλογή. Και οι έξι τους αποφάσισαν να αγωνιστούν για λόγους που μόνο αυτοί ξέρουν. Ίσως δεν τους ενδιαφέρει ο αγώνας των υπόλοιπων. Ίσως να μην μπορούσαν να απουσιάσουν εξαιτίας της πίεσης από τους προέδρους, αν και θεωρώ πως τέτοιου βεληνεκούς παίκτες δεν μπορούν να γίνουν πιόνι στα χέρια των προέδρων. Εν τέλει έκαναν, πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη, το λάθος να αγωνιστούν. Πιο λάθος όμως, ή μάλλον ατυχείς, ήταν οι δηλώσεις των Σπανούλη και Παπαλουκά. Δεν μπορώ να διανοηθώ πως όντως αγωνίστηκαν γιατί έπρεπε να κερδίσουν για να μην έχουν μειονέκτημα έδρας στα play-off του  πρωταθλήματος. Πρόκειται για  δύο παίκτες οι οποίοι, όπως όλοι, ξεκίνησαν να παίζουν σε ομάδες χωρίς να παίρνουν αρκετά λεφτά και γνωρίζουν το πρόβλημα. Ειδικά στην περίπτωση του Σπανούλη δεν δικαιολούνται οι δηλώσεις του καθώς ο αδερφός του, Δημήτρης, αγωνιζόταν για πολλά χρόνια στο πρωτάθλημα της Α2, με ιδιαίτερη μάλιστα επιτυχία. Οι υπόλοιποι 4 που προαναφέραμε θεωρώ πως αναγνώρισαν το λάθος τους μη κάνοντας δηλώσεις.
          Κάποιοι μπορεί να συμφωνούν και κάποιοι άλλοι μπορεί να διαφωνούν με την απεργία. Ελπίζω όμως η κωμικοτραγική αυτή κατάσταση να μην επαναληφθεί γιατί πάνω από όλα ζημειώνεται το άθλημα που όλοι μας αγαπάμε και υπηρετούμε.
Ο Θεωρητικός

Τζιμπούρ, Χιμένεθ και Σία!

Ο Μανόλο Χιμένεθ παρέταξε την ομάδα με διάταξη 4-2-3-1. Οι πολλές απουσίες και η κακή φυσική κατάσταση των παικτών (Μπαγιεβιτς και Μπουρουτζίκα είστε εδώ?) ανάγκασε τον Ισπανό τεχνικό να "ενεργοποιήσει" τον ανέτοιμο Ντάντομο ως αριστερό μπακ και να ξαναχρησιμοποιήσει τον άπειρο Αργυρίου. Το δίδυμο στο κέντρο της άμυνας αποτελούνταν από το Δέλλα και τον επικίνδυνο Νασούτι. Καφές και Μάκος ανέλαβαν την υπεράσπιση του κέντρου, δεξιά έπαιξε ο Μπερνς, αριστερά ο Λαγός, στο κέντρο ο Γκερέιρο και φουνταριστός ο Τζεμπούρ. Όποιος άκουγε αυτήν την εντεκάδα το καλοκαίρι σίγουρα θα ξεκαρδιζόταν. Τα δύο μπακ δεν υπολογίζονταν μέχρι και πριν... μια βδομάδα, ο Γκερέιρο μόλις είχε... αποψυχθεί και για τη θέση του αριστερού εξτρέμ ο Λαγός ήταν η τέταρτη επιλογή. Δικαίως λοιπόν, απόψε στο μυαλό κάθε Αεκτζή κυριαρχούσε η ανησυχία και η αγωνία για το αν η συγκεκριμένη ομάδα θα είχε τύχη απέναντι στον ποιοτικό Παναθηναικό.

Παρομοίως ο Νίκος Νιόπλιας είχε να αντιμετωπίσει τις απώλειες των Γκοβού, Λέτο, Νίνη και έπρεπε να διαχειρηστεί σωστά τον ταλαιπωρημένο Καραγκούνη. Εκπλήξεις πάντως δεν μας επιφύλαξε: Τζόρβας κάτω από τα δοκάρια, Σπυρόπουλος - Σαριέγκι - Μπουμσόνγκ - Βύντρα στην άμυνα από αριστερά προς τα δεξιά, στα χαφ Σιμάο - Κατσουράνης - Ζιλμπέρτο, και μπροστά, αριστερά ο Χριστοδουλόπουλος, δεξία Γκαρσία και κορυφή ο Σισέ.

Αναμφισβήτητα, το γρήγορο γκολ του εκπληκτικού Τζεμπούρ έδωσε ώθηση στους παίκτες της ΑΕΚ. Ο Μάκος έκανε πολύ καλή δουλεία στο κέντρο με τον Καφέ και οι πράσινοι δεν μπορούσαν να βρουν διέξοδο μέχρι την περιοχή της ΑΕΚ. Ο Λουίς Γκαρσία, ως καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού απόψε, ταλαιπωρούσε την άμυνα της ΑΕΚ και είχε την ευκαιρία να ισορροπήσει το παιχνίδι αν ισοφάριζε με σουτ που βρήκε στο δοκάρι του Σάχα. Ο Χριστοδουλόπουλος δεν κατάφερε να ξεπεράσει το εμπόδιο του Αργυρίου και του Μάκου, όποιο και αν ήταν αυτό και συνεπώς ο Σισέ δεν τροφοδοτήθηκε όπως θα ήθελε για να αφήσει το στίγμα του. Η καλύτερη φάση του Παναθηναϊκού ήρθε στο 83' όταν μετά από σύγχυση στην περιοχή της ΑΕΚ ο Ζιλμπέρτο μπροστά στο τέρμα με πλασέ έστειλε την μπάλα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.


Ο Παναθηναϊκός παρουσίασε ένα κακό πρόσωπο απόψε και η ΑΕΚ έδειξει πως με την κατάλληλη ψυχολογία και με την απαραίτητη καθοδήγηση μπορεί να καταφέρει πολλά. Και αν κάποιος υποστηρίξει πως η ΑΕΚ ήταν τυχερή θα του τονίσω τα εξής:
1) Σε μια ανύποπτη φάση στον αγώνα με την Άντερλεχτ ο καλύτερος παίκτης της ομάδας τραυματίζεται και μένει εκτός για τουλάχιστον 20 μέρες.
2) Ο Νίκος Λυμπερόπουλος και ο Κώστας Μανωλάς, ίσως δύο από τους 7 καλύτερους παίκτες της ΑΕΚ απουσίαζαν λόγω τραυματισμών.
3) Και επειδή και ο Παναθηναϊκός είχε απουσίες σημειώνω το τελευταίο: Ο Χιμένεθ αναγκάστηκε να προβεί σε τρεις αναγκαστηκές αλλαγές την στιγμή που ήδη στο χορτάρι βρίσκονταν τα "τελευταία" του χαρτιά!
Οπότε το επιχείρημα "η ΑΕΚ ήταν τυχερή", ή το επίσης αστείο "ο ΠΑΟ έπαιξε χειρότερα, όχι η ΑΕΚ καλύτερα" καλό θα είναι να μην μου τα αναφέρει κανείς ξανά. Γιατί πολύ απλά τα θεωρώ αβάσιμα.



Συμφωνώ πως η ΑΕΚ ήταν τυχερή πετυχαίνοντας το γρήγορο γκολ, αλλά αυτό προήλθε από λάθος του Σαριέγκι. Και αν ο Παναθηναϊκός έχει όντως την ποιότητα για την οποία ένα καλοκαίρι μιλούσαμε, ή αν η ΑΕΚ όντως δεν έπαιξε καλύτερα, τότε τα υπολοιπόμενα 86 λεπτά καθαρού αγώνιστικού χρόνου που είχαν μείνει θα έπρεπε οι πράσινοι να έχουν πετύχει τουλάχιστον την ισοφάριση. Συνεπώς, πιστεύω ότι η πλειοψηφιά θα συμφωνήσει πως η ΑΕΚ έπαιξε με σχέδιο, έπαιξε παθιασμένα, έπαιξε καλύτερα.

Ο πανηγυρισμός των παικτών μετά τη λήξη του αγώνα και ο σχηματισμός τους σε οικογενειακό κύκλο φανέρωσε την 180 μοιρών αλλαγή κλίματος. Επιπλέον, απόψε φανερώθηκε ακόμα ένα λάθος του Μπάγιεβιτς. Ο Ντούσκο είχε επιλέξει να μην ξαναχρησιμοποιήσει τον Γκερέιρο και είχε δώσει εντολή να βρεθεί ομάδα για την παραχώρησή του. Και ξαφνικά, ο Χιμένεθ βρήκε στο πρόσωπο του Πολωνού τον αριστεροπόδαρο επιθετικό που έχει λείψει στην ΑΕΚ από την εποχή... Τσάρτα, χωρίς βέβαια να κάνω συγκρίσεις!
We are family!


Όσον αφορά τον Παναθηναϊκό, το ερχόμενο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό θα κρίνει πολλά. Οι φίλοι του Νιόπλια μειώθηκαν απόψε ενώ οι εχθροί του τον μισούν περισσότερο πια. Ο Παναθηναϊκός αυτήν την στιγμή έχει το καλύτερο έμψυχο δυναμικό από οποιαδήποτε άλλη ελλήνικη ομάδα. Το ερώτημα είναι αν ο Νίοπλιας είναι όντως το πρόσωπο το οποίο σέβονται και υπακούουν οι φίρμες Σισέ, Γκοβού και Γκαρσία όπως και οι κολόνες Καραγκούνης, Κατσουράνης, Ζιλμπέρτο. Διότι, ο Παναθηναϊκός το περασμένο καλοκαίρι είχε προετοιμαστεί για μια χρονιά γεμάτη επιτυχίες και χαρές. Μέχρι στιγμής όμως, "0 στα 2"! Χρόνος υπάρχει, απλά η αλλαγή προπονητή μάλλον είναι απαραίτητη και ίσως αναπόφευκτη. Λυπάμαι που ένας νέος και Έλληνας προπονητής δεν πετυχαίνει αλλά το καλό μιας ομάδας προέχει!
Νικολάκη, τα βρήκαμε σκούρα?

MC

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Κατάχρηση... ελπίδας!

Την περασμένη Τετάρτη ο Παναθηναϊκός τέντωσε πάλι το σεντόνι στο ΟΑΚΑ. Οι φίλαθλοι, αν και λιγότεροι συγκριτικά με το προηγούμενο ματς εναντίον της Κοπεγχάγης, πίστευαν πως είχε έρθει η ώρα για την ανατροπή και την πρώτη φετινή ευρωπαϊκή νίκη. Ναι, ναι....ναι...
Ο Παναθηναϊκός κατάφερε αυτή τη φορά να κερδίσει τον βαθμό της ισοπαλίας, χαρίζοντας χαμόγελα στον κόσμο του "τριφυλλιού". Αν και η Ρουμπίν μπήκε πιο δυνατά στο ματς, οι πράσινοι ισορρόπησαν, έχοντας παράλληλα δυο υποψίες ευκαιριών στο πρώτο 45λεπτο. Μια απ' τα ίδια και οι φιλοξενούμενοι... Στο δεύτερο 45λεπτο τα πράγματα δεν άλλαξαν καθόλου με τις δύο ομάδες να οδεύουν εκ του ασφαλούς σ' ένα κλασικό 0-0. Γυρω στο 75' λοιπόν, από στημένη φάση, ο Τζιμπρίλ πετυχαίνει το γκολ που όλοι περίμεναν πώς και πώς, δίνοντας την ευκαιρία στους οπαδούς να ξεσπάσουν σε έξαλλους πανηγυρισμούς για περίπου 4 δευτερόλεπτα, όσο χρειαζόταν για να αντιληφθούν οι περισσότεροι ότι ο Σισέ σταμάτησε τους δικούς του και ότι ο βοηθός είχε σηκώσει το σημαιάκι του δηλώνοντας οφσάιντ το Γάλλο! Το replay επιβεβαίωνε ότι οι μπαρούφες περί "οριακό οφσάιντ υπέρ του επιτιθέμενου" περνάνε μία στις εκατό...
Εκεί κάπου ξύπνησε ο ΠΑΟ και άρχισε να πιέζει, χάνοντας 2-3 ευκαιρίες να "κλέψει" την νίκη και τους 3 βαθμούς. Εν τω μεταξύ, στο γήπεδο πια βρίσκονταν οι Πλεσίς και Χριστοδουλόπουλος αντί των Κάρα και Κατσούρ (2η εμφάνιση Πλεσίς, κι αυτή σε ματς C.L. -για Ελλάδα δεν κάνει, δεν έχει τέτοιο επίπεδο) ενώ ντεμπούτο έκανε και ο νεαρός Μαυρίας... Δεν λέω, μπράβο στον πιτσιρικά, πήγε και για ασίστ στον Σισέ -η μόνη σ' όλο το ματς- αλλά ρε παιδί μου, C.L. παίζουμε, όχι ματς κυπέλλου. Βέβαια, κάποιος θα πει ότι αν το πέταγε το γκολάκι θα τον αποθέωνα. Όπως το δει κανείς...
Τώρα τα πράγματα για την συνέχεια δυσκόλεψαν ακόμα περισσότερο. Πλέον το ματς με την Ρουμπίν στο Καζάν είναι η τελευταία ευκαιρία των πρασίνων! Έτσι όπως ήρθαν τα αποτελέσματα, ο Παναθηναϊκός είναι σε θέση που ούτε οι Ολυμπιακοί δεν ήλπιζαν. Γι' αυτό κι ο καναπές πήρε διαφορετική τροπή, δεν τους βγαίνει τόσο ξινός...
Να δούμε σήμερα με την μισή ΑΕΚ τι θα γίνει... Πάντως όσων αφορά την Ευρώπη, η λογική λέει ότι, ακόμα και μετά την επόμενη αγωνιστική και με ενδεχόμενη ήττα του ΠΑΟ στο Καζάν, μαθηματικά δεν θα 'χουν χαθεί οι ελπίδες ακόμα και για πρόκριση στους 16! Αλλά το ρητό "ε, νίκη στο επόμενο και είμαστε καλά, μπαίνουμε στο παιχνίδι", που ακούγεται ένα μήνα τώρα, κατάντησε κατάχρηση... ελπίδας!

RG

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Άλλη το όνομα, άλλος τη χάρη

          Μπορεί η Ρεάλ Μαδρίτης να αποκαλείται ''βασίλισσα'' αλλά τη Δευτέρα το βράδυ, στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκα, μόνο τέτοια δεν ήταν. Αντίθετα ο Ολυμπιακός έπαιξε σαν πραγματικός βασιλιάς, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο. Παρά το γεγονός πως η ομάδα του Εττόρε Μεσσίνα είχε δώσει 4 επίσημους αγώνες (3 για το πρωτάθλημα και 1 για το ισπανικό super cup), ενώ ο Ολυμπιακός μόλις 1, αυτόν κόντρα στον Πανελλήνιο, oι ερυθρόλευκοι εμφανίστηκαν σαφώς πιο έτοιμοι.
          Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς κατάφερε να περάσει στην ομάδα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα τα στοιχεία που επιθυμεί να έχει ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι του. Πρώτο και κυριότερο είναι το γεγονός πως οι ερυθρόλευκοι στον αγώνα με τη Ρεάλ Μαδρίτης έβγαλαν πολλούς αιφνιδιασμούς, έχοντας πρώτα εξασφαλίσει το εύκολο αμυντικό ριμπάουντ. Η συνύπαρξη των Σπανούλη και Τεόντοσιτς στο παρκέ ανεβάζει επίπεδο την ομάδα, καθώς ο ένας συμπληρώνει τον άλλον, ενώ βοηθάει ακόμα στην καλύτερη και ταχύτερη κυκλοφορία της μπάλας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ερυθρόλευκοι να μοιράσουν πολλές ασσίστ (23 στο σύνολο). Αυτό βέβαια είναι απόρεια και του γεγονότος πως ο Ολυμπιακός διαθέτει τρεις πρωτοκλασάτους playmakers οι οποίοι διακρίνονται για την οξυδέρκεια τους και την ικανότητα  τους στο πικ εν ρολ. Ακόμη οι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν αρκετά εύστοχοι τόσο στα σουτ 2 πόντων (58.5%) όσο και στις βολές (81.2%), κάτι που βοήθησε στο να μην στοιχίσει το κακό ποσοστό πίσω από τη γραμμή του τριπόντου.
          Από την πλευρά της, η Ρεάλ Μαδρίτης εμφανίστηκε κατώτερη των περιστάσεων. Η απουσία του βασικού playmaker της ομάδας, Πάμπλο Πριχιόνι, αποτελεί μία δικαιολογία για την κακή εμφάνιση αλλά δεν είναι η μόνη αιτία. Η άμυνα που εφάρμοσε ο Ιταλός coach ''πλήγωσε'' την ομάδα του, καθώς ήταν αρκετά ανοικτή με αποτέλεσμα να διασπαστεί εύκολα, καθώς ο Ολυμπιακός τοποθετούσε πολλές φορές ένα παίκτη στην πλάτη της άμυνας πετυχαίνοντας πολλά εύκολα καλάθια. Επιπλέον, οι Μαδριλένοι ταν πολύ άστοχοι στα σουτ 2 πόντων, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Κροάτη σέντερ, Άντε Τόμιτς, ο οποίος τελείωσε τον αγώνα με 10 πόντους και 4/11 δίποντα. Ακόμα πιο αρνητικός όμως ήταν ο έταιρος σέντερ της Ρεάλ, Ντ' ορ Φίσερ, που σε περίπου 24 λεπτά συμμετοχής πέτυχε μόλις 4 πόντους ενώ ''κατέβασε'' και 4 ριμπάουντ.

          Ο ''νέος'' Ολυμπιακός του Ντούσαν Ίβκοβιτς δίνει το δικαίωμα στους φίλους της ομάδας να ελπίζουν πως φέτος η κατάληξη της χρονιάς θα είναι θετική τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Η Ρεάλ Μαδρίτης αν θέλει να τρέφει ελπίδες για να εκθρονίσει την Κάχα Λαμποράλ από το θρόνο του Ισπανικού πρωταθλήματος πρέπει να βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό.

Ο Θεωρητικός

CL: Arsenal - Shakhtar



Arsenal - Shakhtar  
19/10/10
 5 - 1

PhotoStory

Ο μόνιμα απεσταλμένος του Φιλέτου Καμήλας στο Λονδίνο, MC σας παρουσιάζει το photostory του πιο εντυπωσιακού αγώνα της βραδιάς με μοναδικές, φυσικές φωτογραφίες.
(με κλικ στις εικόνες, τις μεγεθύνετε)



                              
ArsenalShakhtar Donetsk
5Goals scored1
7Attempts on target2
3Attempts wide5
0Yellow cards2
0Red cards0
18Fouls committed15
2Corners3
1Offside5
34' 32''Possession (time)32' 49''
51Possession (%)49


Πηγή Στατιστικών Στοιχείων: www.uefa.com

Εξωτερική λήψη του γηπέδου μισή ώρα πριν την έναρξη. 
Δεκάδες εστιατόρια και μπαρ βρίσκονται στην περίμετρο του γηπέδου.





Οι παίκτες έχουν βγει για προθέρμανση
Ο Andrey Arshavin συμμετέχει στο "κορόιδο" των αναπληρωματικών



Από τις γιγαντοοθόνες προβάλλεται σύντομη συνέντευξη του προπονητή της Arsenal, Arsene Wnger 





Σχεδόν 15 λεπτά πριν την έναρξη

Εικόνα του γηπέδου

Η ώρα για το σεντόνι έρχεται. Οι Άγγλοι φίλαθλοι, όπως διακρίνεται δεν έχουν γεμίσει ακόμα τις εξέδρες, αφού απολάμβάνουν τις μπύρες τους στα μπαρ του γηπέδου.


Οι ομάδες κάνουν την είσοδο τους στον αγωνιστικό χώρο

(Αρ->Δεξ): Lucasz Fabianski, Gael Clichy, Cesc Fabregas

H 11κάδα της Arsenal: Song, Eboue, Rosicky, Nasri, Djourou, Wilshere, Squillaci, Chamakh, Fabianski, Fabregas



(Αρ->Δεξ): Djourou, Wilshere, Squillaci


Η αναμνηστική φωτογραφία

Ο Eboue χειροκροτά τον κόσμο

O L. Fabianski προετοιμάζεται λίγο πριν την έναρξη.

C. Fabregas και Chamakh στη σέντρα.



Εικόνες από το παιχνίδι.







Ο Song σκοράρει στο 19'. 1-0.





Ο Fabianski εκτελεί φάουλ.

Κόρνερ για τους Λονδρέζους.


Ο Hubschman βρίσκεται στο έδαφος ύστερα από φάουλ που δέχτηκε.



Ο Rosicky διώχνει σε πλάγιο με τάκλιν.





Όπως πληροφορήθηκα o Arsen Wenger είχε πουλήσει τη φωτογραφία του σε άλλο, ανταγωνιστικό μπλογκ και αυτή ήταν η καλύτερη που μπορέσαμε να τραβήξω.

Εντυπωσιακή λήψη από εκτέλεση κόρνερ των φιλοξενούμενων.


Ο Νορβηγός ρεφερί, Svein Oddvar Moen.

Στο 42' πανηγυρίζεται το γκολ του Νασρί


Ο C. Fabregas δεν δείχνει να καταλαβαίνει τις οδηγίες από τον πάγκο.

Στο ημίχρονο ειδικοί του χόρτου περιποιούνται τον αγωνιστικό χώρο για το 2ο ημίχρονο.


Τρεις αθλητες της Arsenal, μη ποδοσφαιριστές, βραβεύονται για τις επιδόσεις τους.


Προθέρμανση των αναπληρωματικών.


Το 2ο ημίχρονο ξεκινά σε λίγο.

Ο αρχηγός της Arsenal, C. Fabregas.



O Fabregas πεσμένος στο έδαφος χωρίς ευτυχώς να έχει υποστεί  κάτι ανησυχητικό.

Ο ίδιος παίκτης διαπράτει φάουλ.



Η Arsenal κερδίζει επικίνδυνο φάουλ έξω από την μεγάλη περιοχή.

Ο Nasri στρώνει την μπάλα.

Η Λονδρέζοι έχουν κερδίσει το πέναλτυ και ο αρχηγός ετοιμάζεται να εκτελέσει.

Στο 60' η Arsenal προηγείται 3-0.



Έξω ο Fabregas, μέσα ο Denilson.

Έξω ο Luiz Adriano, μέσα ο Eduardo ο οποίος χειροκροτείται από τους οπαδούς της πρώην του ομάδας.


O Wilshere κάνει το 4-0 έπειτα από καταπληκτική συνεργασία με τον Rosicky.






O Chamakh ολοκληρώνει την 5άρα!





Walcott και Arshavin ετοιμάζονται για τις αλλαγές τους.

Walcott αντί Chamakh

Arshavin αντί Nasri



O Arshavin δένει τα κορδόνια του.



Djourou και Song






Έντονη είναι η παρουσία των Ουκρανώνφιλάθλων όπως φαίνεται στο βάθος.

Ο Eduardo χειροκροτείται για το γκολ που πετυχαίνει.







Ο διαιτητής σφυρίζει για τελευταία φορά.

Οι πρώην συμπαίκτες Djourou και Eduardo τα λένε.

Οι παίκτες οδεύουν προς τα αποδυτήρια.


Για ακόμη μία φορά ο Eduardo χειροκροτεί και χειροκροτείται από τους φιλάθλους της Arsenal.