Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Ο ένας βήματα εμπρός, ο άλλος βήματα πίσω...

     Ποιος θα το φανταζόταν πριν μία εβδομάδα ότι ο Ολυμπιακός θα είχε εξασφαλίσει από χθες την πρωτιά του ομίλου του εις βάρος της Φενερμπαχτσέ, η οποία ειρήσθω εν παρόδω έτσι όπως τα κανε παίζει την πρόκριση της την τελευταία αγωνιστική κόντρα στη Βαλένθια θέλοντας νίκη ή ήττα με 1 πόντο, και πως ο Παναθηναϊκός θα μάχεται την τελευταία αγωνιστική κόνρτα στη Μάλαγα ακόμα και για την πρόκριση του.  Αυτά είναι τα περίεργα και τα -πολλές φορές- ωραία του μπάσκετ. Το ηθικό δίδαγμα από όλα αυτά είναι ότι ποτέ δεν πρέπει να ξεγράφεις οποιαδήποτε ομάδα, είτε αυτή λέγεται Λίετουβος Ρίτας είτε λέγεται Ολυμπιακός. Ας τα πάρουμε όμως απ την αρχή.
     Η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς σε περίπτωση αποκλεισμού θα διεκδικήσει (χωρίς αντίπαλο κι όλας) το Όσκαρ αυτοχειρίας και απροσεξίας. Μία ομάδα με παίκτες υψηλότατου επιπέδου και με τον, ίσως, καλύτερο προπονητή στην γηραιά ήπειρο ΔΕ ΝΟΕΙΤΑΙ  να χάνει μέσα στο ΟΑΚΑ από τη Λιέτουβος Ρίτας. Εν τω μεταξύ μπορεί να έχει περάσει στα ψιλά, αλλά το ΟΑΚΑ έχει γίνει φέτος κέντρο διερχομένων, καθώς οι πράσινοι μέχρι τώρα μετρούν 3 ήττες στο γήπεδο τους (από Βαλένθια, Λιέτουβος Ρίτας στην Ευρωλίγκα και Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα). Επίσης, ένα άλλο στοιχείο του φετινού Παναθηναϊκού είναι η έλλειψη διαχείρησης των κρίσεων μέσα σε ένα παιχνίδι και η ένδεια  plan B, καθώς έχει χάσει τα 5 από τα 6 κλειστά παιχνίδια που έχει δώσει φέτος (Εφές Πίλσεν στην Τουρκία, Βαλένθια, Λιέτουβος Ρίτας, Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ και το ματς με την Κάχα Λαμποράλ στη Βασκωνία).
Πολύ δουλειά περιμένει τον Ζοτς και την ομάδα του!

     Στην αντίπερα όχθη, ο Ολυμπιακός από την αρχή της σεζόν έχει κάνει τεράστια βήματα προόδου. Η ομάδα που ηττήθηκε από την Μπάμπεργκ στη Γερμανία, και με κάτω τα χέρια από τη Ρεάλ στη Μαδρίτη έχει αλλάξη άρδην την εικόνα της κάνοντας στη φάση του top 16 δύο πολύ μεγάλα διπλά, με αποκορύφωμα την χθεσινή παρέλαση μέσα στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στη Φενερμπαχτσέ, παρά τη σημαντικότατη απουσία του Μπουρούση, και δευτερευόντως των Χαλπερίν και Κέσελ. Ο Θοδωρής Παπαλουκάς κάνει, πλέον, εμφανίσεις ανάλογες με αυτές που τον καταξίωσαν στη συνείδηση του κόσμου ως έναν απ τους κορυφαίους playmaker την περίοδο που αγωνιζόταν με την ΤΣΣΚΑ, ενώ ο Τζαμόντ Λούκας αποδεικνύεται λίρα εκατό για τους ερυθρολεύκους. Παρόλ' αυτά, ο Μίλος Τεόντοσιτς συνέχισε για ακόμα μία αγωνιστική τις τραγικές εμφανίσεις του, και δικαιολογημένα αποσύρθηκε στον πάγκο στα κρίσιμα σημεία του αγώνα. Μεγάλο μερίδιο στην επικράτηση του Ολυμπιακού έχει βέβαια και ένας παίκτης της Φενερμπαχτσέ. Ο λόγος για τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο οποίος μπήκε στο παρκέ όταν η ομάδα του ήταν μπροστά στο σκορ με 12 πόντους και βγήκε όταν ήταν μπροστά με 1(!). Σαφώς και δεν προσπαθώ να μειώσω την καριέρα και τους τίτλους (ομαδικούς και ατομικούς) που έχει κατακτήσει, αλλά πραγματικά φέτος φροντίζει από μόνος του να απομυθοποιηθεί.
Στον Ολυμπιακό βλέπουν Βαρκελώνη μετά το διπλό!

     Δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί πως ένα μεγάλο πλεονέκτημα του Ολυμπιακού είναι και το γεγονός πως το μυαλό όλων επικεντρώνεται από τώρα στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος στις 6 Μαρτίου, σε αντίθεση με το επιτελείο και τους παίκτες του Παναθηναϊκού που έχουν να παίξουν έναν ακόμα "τελικό" την άλλη Πέμπτη κόντρα στη Μάλαγα. Τέλος, η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς απέδειξε χθες ότι η απουσία ενός πολύ σημαντικού παίκτη δεν επηρεάζει σημαντικά τη λειτουργία της ομάδας, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν συμβαίνει στον Παναθηναϊκό.


Υ.Γ. : Το ότι είμαστε ανίκανοι να διοργανώσουμε έναν τελικό κυπέλλου με φίλους και των δύο ομάδων να παρακολουθούν δίπλα-δίπλα και ειρηνικά ένα ματς το ξέρουμε, και δεν χρειάζεται να το αναφέρουμε συνεχώς. Με βάση αυτό, η απόφαση για διεξαγωγή του τελικού με μαθητές, έστω δημοτικού, είναι σαφώς μία κίνηση προς τη θετική κατεύθυνση. Επιτέλους θα δούμε έναν τελικό χωρίς κενές εξέδρες!!!

Ο Θεωρητικός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου