Άρθρο αναγνώστη.
Τον τελευταίο καιρό πριν την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος στήριξης της χώρας , από πολλούς ακουγόταν η ίδια φράση: «ας μη ψηφίσουμε το μεσοπρόθεσμο - δεν τους έχουμε ανάγκη».
Σ’ αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε κατά πόσο αυτή η άποψη ειναι ορθή.
Ο πρωθυπουργός έλεγε πως η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος είναι μονόδρομος - αυτό δεν αληθεύει. Σε μια δημοκρατική χώρα ο καθένας από τους αντιπροσώπους του λαού στη Βουλή μπορεί να ψηφίσει ό,τι αυτός θεωρεί καλύτερο. Έχοντας ως δεδομένο ότι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ψηφίστηκε ξέρουμε οτι οι μισθοί του δημοσίου τομέα και οι συντάξεις θα συνεχίσουν να πληρώνονται και ότι η κοινωνία θα μπορεί να καλύπτει τις βασικές της ανάγκες. Βέβαια, θα ‘χουμε να αποπληρώσουμε στο μέλλον επαυξημένα κατά πολλά δισεκατομμύρια δάνεια και τόκους. Το γεγονός αυτό αληθεύει αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε πώς θα ήταν τα πράγματα αν δεν ψηφιζόταν το μεσοπρόθεσμο και αν δεν εκταμιευόταν ως αποτέλεσμα αυτού μια ακόμη δόση για την Ελλάδα.
Τα χρήματα που είχαμε διαθέσιμα , πάλι από τους εταίρους μας έφταναν για τις ανάγκες μας μέχρι τις 10 Ιουλίου. Η καταψήφιση του μεσοπρόθεσμου σύμφωνα με τους εταίρους μας θα σηματοδοτούσε τη λήξη της οικονομικής βοήθειας της τρόικας προς την Ελλάδα, κάτι που με λίγα λόγια σημαίνει οτι μετά της 10 Ιουλίου η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να πληρώσει υποχρεώσεις, μισθούς και συντάξεις, δηλαδή η χώρα θα πτώχευε.
Για να μη νεκρώσει οποιαδήποτε οικονομική κίνηση, και εφόσον δεν υπάρχουν πλέον διαθέσιμα ευρώ,το κράτος θα έπρεπε να τυπώσει δικό του νόμισμα, για να καλύψει τις ανάγκες του.Αναγκαστικά πλεον, θα έπρεπε να αποχωρήσουμε από το ευρώ και να τυπώσουμε νέες δραχμές, και όλες οι καταθέσεις , απαιτήσεις και υποχρεώσεις θα μετατρέπονταν σε δραχμές.Είναι λογικό ότι μονο με την απλή υποψία παρόμοιας κίνησης, ο κόσμος θα έτρεχε να σηκώσει τις καταθέσεις του από τις τράπεζες, οι οποίες τράπεζες δεν θα μπορούσαν να τους εξυπηρετήσουν και όλο το τραπεζικό σύστημα θα κατέρρεε.
Πλέον θα είχαμε νέες δραχμές. Αλλά κανείς δεν θα μας δάνειζε από το εξωτερικό, έτσι τα συναλλαγματικά διαθέσιμα θα εξανεμίζονταν πολύ σύντομα. Η ισοτιμία της δραχμής θα κατέρρεε, γιατί σαν νόμισμα δεν θα είχε καμία κάλυψη,και θα έπρεπε να τυπωθεί πληθωρικό νόμισμα για να καλύψει τα πρωτογενή ελλείματα του δημοσίου, που ακόμη και τώρα, παρά τα σκληρά μέτρα, συνεχίζουν να υπάρχουν.Από ειδικούς υπολογίζεται ότι θα άξιζαν πολύ λιγότερο από ότι άξιζαν οι δραχμές ως το 2002. Μερικοί αναφέρουν ότι θα έχανε τη μισή της αξία σε σχέση με το ευρώ. Βέβαια οι μισθοί και οι συντάξεις θα πληρωνόντουσαν κανονικά αφού η κυβέρνηση θα είχε την δυνατότητα να τυπώσει όσο χρήμα ήθελε. Ως αποτέλεσμα αυτού όμως θα δημιουργείτο ένας ανεξέλεγκτος πληθωρισμός.
Αυτό όμως δεν θα ηταν το μόνο κακό .Είπαμε ήδη οτι οι καταθέσεις θα μετατρεπόντουσαν σε δραχμές, με λίγα λόγια θα ‘χαναν την αξία τους .
Οι εισαγωγές λόγω κόστους θα ήταν απαγορευτικές (οι τιμές των καυσίμων και όλων των εισαγώμενων προϊόντων θα διπλασιάζοταν και η κάλυψη των αναγκών των πολιτών θα έπρεπε να γίνει από την σημερινή ανύπαρκτη εγχώρια παραγωγή).Τα ταξίδια στο εξωτερικό θα ήταν απαγορευτικά γιατί δεν θα υπήρχε διαθέσιμο συνάλλαγμα,και τα νοσοκομεία θα είχαν μόνιμη έλλειψη από πολλα φάρμακα και εξοπλισμό.
Η άρνηση δανεισμού απο το εξωτερικό σημαίνει οτι με κάποιο άγνωστο τρόπο ο ελλειμματικός ελληνικός προυπολογισμός θα έπρεπε να γίνει πλεονασματικός ή τουλάχιστον ισοσκελισμένος αφού η χώρα δεν θα μπορούσε να δανειστεί χρήματα για να καλύψει το έλλειμμα της και επομένως να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.Από τους παπούδες μας ακούγαμε για την Ελλάδα του ‘40 και του ‘50, κάτι ανάλογο θα ζούσαμε και τώρα.
Αυτή θα ήταν η νέα Ελλάδα με εναν έλληνα να εκλιπαρεί για βοήθεια από το εξωτερικό. Μια βοήθεια όμως που δεν θα ‘χαν κανένα λόγο οι Ευρωπαίοι εταίροι μας να προσφέρουν αφού ήδη θα τους είχαμε δημιουργήσει πολλά προβλήματα.
Το θετικό σ’ αυτή την τόσο δύσκολη κατάσταση που ζούμε σήμερα μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος είναι το ότι με μία συνετή και ορθολογική διαχείριση και με τη βοήθεια των εταίρων μας , μπορούμε να κλείσουμε το έλλειμμα και να εξυπηρετήσουμε το χρέος μας με μια σχετική αναδιάρθρωση. Και ταυτόχρονα, τα ευρωπαικά αναπτυξιακά κονδύλια θα συνεχίσουν να είναι διαθέσιμα για την επανεκκίνηση της οικονομίας μας. Θα περάσουν βέβαια αρκετά χρόνια για να ξαναφτάσουμε στο επίπεδο του 2008.Αλλά όταν θα γίνει αυτό θα είμαστε μια πιο καλά οργανωμένη και σύγχρονη Ευρωπαϊκή χώρα.
Επομένως, γίνεται σαφές οτι η χώρα μας σήμερα βρίσκεται σε μια πολύ καλύτερη κατάσταση από αυτήν που θα βρισκόταν αν δεν ψηφιζόταν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Αυτό είναι αντιληπτό και από την πλειοψηφία του λαου, όπως φαινεται από τις δημοσκοπήσεις.
Υ.Γ. Όσοι πιστεύουν οτι αν δεν ψηφιζόταν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα θα γινόταν αναδιαπραγμάτευση μεταξύ της τρόικας και της ελληνικής κυβέρνησης για την εύρεση μιας πιο συμφέρουσας λύσης για την Ελλάδα απλά κάνουν εικασίες. Οι σωστές κυβερνήσεις δεν παίζουν ρώσικη ρουλέτα με τις τύχες ενός ολόκληρου έθνους.
RI.KOY.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου