Κυριακή 3 Απριλίου 2011

Αυθεντική Ηλιθιότητα

Μετά από ενενήντα βαρετά και υποτονικά λεπτά αγώνα η ΑΕΚ κατάφερε να αποσπάσει το τρίποντο στο ΟΑΚΑ.

Για να μην στεκόμαστε στην απόδοση μόνο της μίας ομάδας, τόσο η ΑΕΚ όσο ο Ατρόμητος έπαιξαν κακό ποδόσφαιρο. Τα αμυντικά λάθη ήταν πολλά και διάθεση για μπάλα δεν υπήρχε.

Το πανέμορφο γκολ του Γκερέιρο στο 33' - που περιέργως δε συμπεριλήφθηκε στα τρία καλύτερα της αγωνιστικής από τη NOVA - διαμόρφωσε το τελικό σκορ. Στα τελευταία λεπτά του αγώνα δύο λάθη του, αρνητικού απόψε, Γεωργέα κόντεψαν να στερήσουν από την ομάδα του δύο βαθμούς. Τελικώς, ο Μάνταλος σφύριξε για τελευταία φορά υπό τις αποδοκιμασίες του κόσμου.


Όρεξη για σχολιασμό και κριτική του παιχνιδιού δεν πιστεύω πως υπάρχει από Αεκτζή. Αυτό που θα τονίσω είναι το εξής, και όποιος το καταλάβει...όχι ότι είναι δύσκολο: Κάποιοι που τους αρέσει να αποκαλούνται "αληθινοί Αεκτζήδες" βρέθηκαν σήμερα στο ΟΑΚΑ και από ότι φάνηκε θα προτιμούσαν η ομάδα τους να βρισκόταν όχι μόνο στην ισοπαλία αλλά πίσω στο σκορ απλώς και μόνο για να αποδοκιμάσουν, να διαμαρτυρηθούν, να προκαλέσουν αναταραχή. Αυτό δεν τους "βγήκε" σήμερα και περιορίστηκαν σε αποδοκιμασίες στο γκολ του Γκερέιρο και στις τυπικές συγκρούσεις με τα ΜΑΤ, επειδή ως συνήθως "τα ΜΑΤ φταίνε".

Αυτοί οι έξυπνοι Αεκτζήδες, καλοί Αεκτζήδες, αυθεντικοί Αεκτζήδες (στα αγγλικά "original") έκαναν ό,τι έκαναν και γιουχαρίστηκαν όχι από μεγάλη μερίδα του γηπέδου αλλά από όλο τον υπόλοιπο κόσμο που βρισκόταν εκεί.

Σίγουρα, ο κόσμος δεν ευχαριστιόταν το παιχνίδι της αγαπημένης του ομάδας, αλλά τουλάχιστον χειροκροτούσε τις προσπάθειες των παικτών και φυσικά αποδοκίμαζε... με λόγο!

MC

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου