Τελικά αποδείχθηκε ότι δικαιολογημένα χαρακτηρίσαμε την αρχή του Mundobasket "δύσκολη" καθώς Mundo-perimename... Είτε λόγω των απουσιών είτε λόγω της έλλειψης ρυθμού αφού είναι ακόμα αρχή, η "επίσημη αγαπημένη" δεν επικράτησε όσο άνετα θα περίμεναν πολλοί, αρχικά της Κίνας και εν συνεχεία του Πουέρτο Ρίκο.
Χθες λοιπόν βρεθήκαμε να "κυνηγάμε" στο σκορ ακόμη και προς το τέλος του παιχνιδιού. Λίγο ο Barea, λίγο ο Ramos, αγχωθήκαμε στον καναπέ. Είχαμε όμως V-Span εμείς (28 πόντους), είχαμε ψυχομένους Τσαρτσαρή και Μπουρούση, είχαμε "αόρατη δύναμη" Διαμαντίδη.
Οι Βουγιούκας και Καϊμακόγλου ανταπεξήλθαν ιδιαίτερα ικανοποιητικά στις αποστολές που τους τέθηκαν. Μάλιστα ο δεύτερος έπαιξε μεγάλο ρόλο στην επικράτηση κατά της Κίνας με την μαχητικότητα του στα τελευταία λεπτά, ενώ ο πρώτος "μάζεψε" πολλά ριμπάουντ στο ματς της Κυριακής. Κι οι δύο λοιπόν έπαιξαν τον ρόλο τους με επιτυχία! Όπως και να 'χει η απουσία των ψηλών φάνηκε και αυτός ήταν ένας απ' τους παράγοντες που δυσκόλεψαν την Εθνική.
Δεν ήταν όμως ο μόνος. Η κάκη περιφερειακή άμυνα, ειδικά στο ματς με τους Κινέζους αλλά και σ' αυτό με τους Πουερτορικανούς ήταν ένας βασικός λόγος για τον οποίο η ομάδα μας δέχτηκε 81 και 80 πόντους αντίστοιχα. Η Εθνική δεν έχει τέτοια νούμερα στο αμυντικό της ρεπερτόριο. Επίσης, η άμυνα ζώνης των αντιπάλων δυσκόλεψε αρκετά το έργο μας και χρειαστήκαμε κυρίως σκοράρισμα με μακρινά σουτ. Δεν είχαμε αιφνιδιασμούς για να ξεφύγουμε εύκολα στο σκορ και έτσι παίξαμε δύο ντερμπάκια νωρίς-νωρίς.
Εξηγώ όμως ότι η ομάδα δεν ζορίστηκε όσο ίσως φάνηκε χθες! Ούτε με την Κίνα ζορίστηκε τόσο. Παρόλο που δεν είχαμε διάρκεια και δεν ανεβάσαμε στροφές πιάνοντας τα καλά, υψηλά στάνταρ μας, επικρατήσαμε στο τέλος, όταν χρειάστηκε να φανούμε η "Ελλάδα" που όλοι ξέρουν σε 2-3 συνεχόμενες κατοχές. Αυτό κι η σοβαρότητα σ' όλο το ματς ήταν το θέμα! "Χαλαρά" που θα 'λεγε κι ο Σταρόβας στα Θεσσαλονικιώτικα. Το τεστ πέρασε... Πάμε για τις προαγωγικές από αύριο! Πλήρεις και με πολλά όπλα κρυμμένα!
RG
Χθες λοιπόν βρεθήκαμε να "κυνηγάμε" στο σκορ ακόμη και προς το τέλος του παιχνιδιού. Λίγο ο Barea, λίγο ο Ramos, αγχωθήκαμε στον καναπέ. Είχαμε όμως V-Span εμείς (28 πόντους), είχαμε ψυχομένους Τσαρτσαρή και Μπουρούση, είχαμε "αόρατη δύναμη" Διαμαντίδη.
Δεν ήταν όμως ο μόνος. Η κάκη περιφερειακή άμυνα, ειδικά στο ματς με τους Κινέζους αλλά και σ' αυτό με τους Πουερτορικανούς ήταν ένας βασικός λόγος για τον οποίο η ομάδα μας δέχτηκε 81 και 80 πόντους αντίστοιχα. Η Εθνική δεν έχει τέτοια νούμερα στο αμυντικό της ρεπερτόριο. Επίσης, η άμυνα ζώνης των αντιπάλων δυσκόλεψε αρκετά το έργο μας και χρειαστήκαμε κυρίως σκοράρισμα με μακρινά σουτ. Δεν είχαμε αιφνιδιασμούς για να ξεφύγουμε εύκολα στο σκορ και έτσι παίξαμε δύο ντερμπάκια νωρίς-νωρίς.
Εξηγώ όμως ότι η ομάδα δεν ζορίστηκε όσο ίσως φάνηκε χθες! Ούτε με την Κίνα ζορίστηκε τόσο. Παρόλο που δεν είχαμε διάρκεια και δεν ανεβάσαμε στροφές πιάνοντας τα καλά, υψηλά στάνταρ μας, επικρατήσαμε στο τέλος, όταν χρειάστηκε να φανούμε η "Ελλάδα" που όλοι ξέρουν σε 2-3 συνεχόμενες κατοχές. Αυτό κι η σοβαρότητα σ' όλο το ματς ήταν το θέμα! "Χαλαρά" που θα 'λεγε κι ο Σταρόβας στα Θεσσαλονικιώτικα. Το τεστ πέρασε... Πάμε για τις προαγωγικές από αύριο! Πλήρεις και με πολλά όπλα κρυμμένα!
RG
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου