Τελικά η Ισπανία σαν αντίπαλος...δεν μας θέλει! Βασικά, εμείς δεν την θέλουμε. Χθες αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά ότι αυτή η ομάδα είναι ο κακός μας δαίμονας. Άλλη μια ευκαιρία να πάρουμε ρεβάνς χάθηκε και η Εθνική μας φεύγει από νωρίς με σκυμένο το κεφάλι απ' το Mundobasket της Τουρκίας. Κι αυτό γιατί αυτή η ομάδα είναι φτιαγμένη για τα μετάλλια, όχι για την φάση των "16"!
Το χθεσινό ματς άρχισε καλά για την Ελλάδα, με τους διεθνείς να θέλουν να απαντήσουν στην επίθεση που είχαν δεχτεί απ' τα ΜΜΕ παγκοσμίως όσον αφορά το παιχνίδι με την Ρωσία. Αν και η συγκέντρωση μας ήταν υψηλή, κι η άμυνά μας για σεμινάριο σ' αυτά τα πρώτα λεπτά, υποπέσαμε σε λάθη που μας κόστισαν τρίποντα στη λήξη του χρόνου με αποτέλεσμα να μην μπορέσουμε να χτίσουμε μια μικρή διαφορά. Με λίγη τύχη μάλιστα οι Ισπανοί κατάφεραν να προηγηθούν στο τέλος του 1ου δεκαλέπτου 22-19, σκορ που σίγουρα δεν αντικατόπτριζε την εικόνα του αγώνα. Στο 2ο δεκάλεπτο οι Ισπανοί ήταν απέκτησαν σταθερή διαφορά έναντι της Εθνικής μας, που παρόλα αυτά κρατούσε επαφή και δεν το έβαζε κάτω. Το ημίχρονο έληξε 37-31, υποδεικνύοντας πως έπρεπε να βελτιωθούμε επιθετικά αν θέλουμε να διεκδικήσουμε την είσοδό μας στη φάση των "8".
Με την έναρξη του 2ου ημιχρόνου, η Εθνική μας μπήκε αφηνιασμένα στο γήπεδο και δεν άργησε να πάρει προβάδισμα με 37-38. Ακολούθησε timeout απ' τον coach Σκαριόλο και μετά...ζώνη! Οι Ισπανοί ξαναπήραν τα ηνεία του αγώνα, η ομάδα μας ακολουθούσε πάντα από κοντά, αλλά σφυρίγματα απ' τους διαιτητές δεν έπαιρνε και το έργο της γινόταν ολοένα και δυσκολότερο. Στην 4η περίοδο, κι ενώ το ματς ήταν ντέρμπι, η Ελλάδα κόλλησε για τρία λεπτά απέναντι στη ζώνη κι αυτά αποδείχθηκαν καθοριστικά! Οι αντίπαλοι άνοιξαν τη διαφορά σε διψήφιο αριθμό ενώ απέμεναν κάτι λιγότερο από 3 λεπτά για το τέλος (70-60). Οι διεθνείς έκαναν μία απόπειρα για το θαύμα (72-68) με 1 λεπτό για το τέλος αλλά τελικά κάποιες λάθος επιλογές λόγω έντασης και άγχους οδήγησαν στο τελικό 80-72...
Η αρχική πεντάδα (Σπανούλης-Ζήσης-Διαμαντίδης-Φώτσης-Σχορτσιανίτης) τα έδωσε όλα και μας θύμησε την Εθνική που ξέραμε! Όμως αντίθετα με τους Ισπανούς που πήραν σημαντική βοήθεια στο σκοράρισμα από όλη σχεδόν τη δωδεκάδα, δεν είχαμε βάθος πάγκου, οι παίκτες που μπήκαν στο παιχνίδι δεν έδωσαν ουσιαστική βοήθεια, δεν μπήκαν ποτέ στο κλίμα του αγώνα και άφησαν τους "5 πρώτους" να παλεύουν για 35-40 λεπτά. Ο Καζλάουσκας δεν βρήκε σ' όλο το τουρνουά απάντηση στη ζώνη...των Κινέζων, δεν κατάφερε να βάλει στο κλίμα του χθεσινού ματς 2-3 παίκτες ακόμα για να πάρουν ανάσες οι βασικοί, αγνόησε τον Τσαρτσαρή (εκ των κορυφαίων του τουρνουά για την Ελλάδα) και δεν έδειξε να είναι παρών στα 3 μεγάλα ματς που πρόλαβε να παίξει η Εθνική μας!
Αποχαιρετούμε το Mundobasket 2010, αλλά είμαστε περήφανοι απ' την προσπάθεια όσων έδωσαν και την ψυχή τους για τη φανέλα στο χθεσινό ματς και αναμένουμε επιστροφή στις επιτυχίες απ' του χρόνου. Γιατί μ' αυτή την ομάδα, δεν σταματάς ποτέ να ελπίζεις!!!
RG
Το χθεσινό ματς άρχισε καλά για την Ελλάδα, με τους διεθνείς να θέλουν να απαντήσουν στην επίθεση που είχαν δεχτεί απ' τα ΜΜΕ παγκοσμίως όσον αφορά το παιχνίδι με την Ρωσία. Αν και η συγκέντρωση μας ήταν υψηλή, κι η άμυνά μας για σεμινάριο σ' αυτά τα πρώτα λεπτά, υποπέσαμε σε λάθη που μας κόστισαν τρίποντα στη λήξη του χρόνου με αποτέλεσμα να μην μπορέσουμε να χτίσουμε μια μικρή διαφορά. Με λίγη τύχη μάλιστα οι Ισπανοί κατάφεραν να προηγηθούν στο τέλος του 1ου δεκαλέπτου 22-19, σκορ που σίγουρα δεν αντικατόπτριζε την εικόνα του αγώνα. Στο 2ο δεκάλεπτο οι Ισπανοί ήταν απέκτησαν σταθερή διαφορά έναντι της Εθνικής μας, που παρόλα αυτά κρατούσε επαφή και δεν το έβαζε κάτω. Το ημίχρονο έληξε 37-31, υποδεικνύοντας πως έπρεπε να βελτιωθούμε επιθετικά αν θέλουμε να διεκδικήσουμε την είσοδό μας στη φάση των "8".
Με την έναρξη του 2ου ημιχρόνου, η Εθνική μας μπήκε αφηνιασμένα στο γήπεδο και δεν άργησε να πάρει προβάδισμα με 37-38. Ακολούθησε timeout απ' τον coach Σκαριόλο και μετά...ζώνη! Οι Ισπανοί ξαναπήραν τα ηνεία του αγώνα, η ομάδα μας ακολουθούσε πάντα από κοντά, αλλά σφυρίγματα απ' τους διαιτητές δεν έπαιρνε και το έργο της γινόταν ολοένα και δυσκολότερο. Στην 4η περίοδο, κι ενώ το ματς ήταν ντέρμπι, η Ελλάδα κόλλησε για τρία λεπτά απέναντι στη ζώνη κι αυτά αποδείχθηκαν καθοριστικά! Οι αντίπαλοι άνοιξαν τη διαφορά σε διψήφιο αριθμό ενώ απέμεναν κάτι λιγότερο από 3 λεπτά για το τέλος (70-60). Οι διεθνείς έκαναν μία απόπειρα για το θαύμα (72-68) με 1 λεπτό για το τέλος αλλά τελικά κάποιες λάθος επιλογές λόγω έντασης και άγχους οδήγησαν στο τελικό 80-72...
Η αρχική πεντάδα (Σπανούλης-Ζήσης-Διαμαντίδης-Φώτσης-Σχορτσιανίτης) τα έδωσε όλα και μας θύμησε την Εθνική που ξέραμε! Όμως αντίθετα με τους Ισπανούς που πήραν σημαντική βοήθεια στο σκοράρισμα από όλη σχεδόν τη δωδεκάδα, δεν είχαμε βάθος πάγκου, οι παίκτες που μπήκαν στο παιχνίδι δεν έδωσαν ουσιαστική βοήθεια, δεν μπήκαν ποτέ στο κλίμα του αγώνα και άφησαν τους "5 πρώτους" να παλεύουν για 35-40 λεπτά. Ο Καζλάουσκας δεν βρήκε σ' όλο το τουρνουά απάντηση στη ζώνη...των Κινέζων, δεν κατάφερε να βάλει στο κλίμα του χθεσινού ματς 2-3 παίκτες ακόμα για να πάρουν ανάσες οι βασικοί, αγνόησε τον Τσαρτσαρή (εκ των κορυφαίων του τουρνουά για την Ελλάδα) και δεν έδειξε να είναι παρών στα 3 μεγάλα ματς που πρόλαβε να παίξει η Εθνική μας!
Αποχαιρετούμε το Mundobasket 2010, αλλά είμαστε περήφανοι απ' την προσπάθεια όσων έδωσαν και την ψυχή τους για τη φανέλα στο χθεσινό ματς και αναμένουμε επιστροφή στις επιτυχίες απ' του χρόνου. Γιατί μ' αυτή την ομάδα, δεν σταματάς ποτέ να ελπίζεις!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου