Η διαφορά είναι τεράστια!

Όσο πάει και χειροτερεύει... Είναι δυνατόν το βράδυ της Τρίτης να βλέπουμε το απόλυτο ματς-επανάληψη του περσινού τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ και την επόμενη μέρα το βράδυ να βλέπουμε την κλασική εικόνα των ελληνικών γηπέδων, με κάφρους να εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο, να κυνηγάνε παίχτες, να χαλάνε το παιχνίδι κι όλα αυτά επειδή η ομάδα τους χάνει!? Τι να κάνουμε, κάποιος πρέπει να χάσει, δεν χρειάζεται να τα σπάσουμε όλα, υπάρχει και του χρόνου και του παραχρόνου...

Με τη λογική αυτή, έτσι όπως έχασε η Μπάγερν την πρόκριση σ' ένα ματς-όνειρο-διαφήμιση του αθλήματος, το Αλιάνζ Αρίνα δεν θα 'πρεπε να στέκεται όρθιο τώρα! Μετά από τόσες χαμένες φάσεις, τεράστιες ευκαιρίες για γκολ, ατυχία πάνω στη γραμμή του τέρματος, "αδικία" κι απ' την στρογγυλή θεά, ο Ελληνάρας θα το 'χε ρίξει το Αλιάνζ Αρίνα και θα 'χε δείρει και 3-4 παίχτες (της αντίπαλης ή της δικής του ομάδας, ξύλο να 'ναι κι ό,τι να 'ναι!)... Παρόλα αυτά, δεν συνέβη τίποτα τέτοιο, ίσα ίσα μπορεί να υπήρχε πικρία στα πρόσωπα τον Γερμανών αλλά είδαν πως παίζεται το ποδόσφαιρο... Το διαστημικό ποδόσφαιρο (τι κι αν δεν έπαιζε η Μπάρτσα;)!
Ο Λύμπε πάντως φρόντισε να βγει έξω και να προειδοποιήσει ότι αν συνεχιστεί αυτό θα υπάρξουν θύματα. Γενικά στην Ελλάδα, ηρεμούμε μόνο αν υπάρξουν θύματα. Αλλά εντάξει, μην το χέσουμε τελείως, για μια μικρή περίοδο. Μόλις ξεχαστεί το συμβάν, φτου κι απ' την αρχή! Κι η πλάκα είναι ότι συνέχεια διαμαρτυρόμαστε που το πρωτάθλημά μας είναι τραγικό, αναρωτιόμαστε πως θα φτάσουμε το επίπεδο του αγγλικού, του ισπανικού και του γερμανικού πρωταθλήματος. Και γιατί δεν έρχονται πρωτοκλασάτοι παίκτες στην Ελλάδα, και γιατί όλοι οι διακριθέντες ψάχνουν ομάδα του εξωτερικού, γιατί το νέο αίμα φεύγει με τη μία; Γιατί κανείς δεν θέλει την Ελλάδα τελοσπάντων!? Ε, απλό... Ποιος θέλει να μπλέξει με το βούρκο του ελληνικού ποδοσφαίρου;;;
Παράδειγμα οι Κυριάκος Παπαδόπουλος και Βασίλης Πλιάτσικας που την έκαναν με γοργό βήμα για το γερμανικό πρωτάθλημα, παίζουν δίπλα σε Ραούλ, Μέτσελντερ, Φαρφάν, νίκησαν την Βαλένθια, έχουν την ευκαιρία να φτάσουν στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ και ζουν το ποδόσφαιρο από άλλη οπτική (εντάξει, έχουν και τον Χαριστέα στην ομάδα, δεν μπορούν όλα να 'ναι τέλεια)...
Αν όλοι οι πιτσιρικάδες φύγουν για Ευρώπη, μπορεί να έχουμε μια πολύ ωραία Εθνική σε λίγα χρόνια και να χαιρόμαστε μπάλα που και που! Τώρα, για να χαρούμε το ελληνικό πρωτάθλημα, μην ξαναρχίσω να λέω τα ίδια... Μην το περιμένετε για να μην απογοητευτείτε...!

ΥΓ1: Ρε Μίλλερ, αγόρι μου, πάνω στη γραμμή δοκάρι;;; Αλλές 1000 κόντρες να γίνουν, αυτό δεν ξανασυμβαίνει!

ΥΓ2: Πρώτη επαφή με τη μπάλα, σωστό πλασέ, γκολ, νίκη Σάλκε... Χαριστέας;;; Όντως τίποτα δεν μπορεί να είναι τέλειο...

RG