Ποιος είδε τον Ολυμπιακό και δεν τον φοβήθηκε. Η Σιένα κατάλαβε από πρώτο χέρι ποια ομάδα είναι καλύτερη και ποια έχει το πλεονέκτημα για την πρόκριση στο final four της Βαρκελώνης.
Η υπεροχή των ερυθρολεύκων ήταν εμφανής από τις πρώτες φάσεις κι όλας φάσεις. Οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς πηδούσαν σε κάθε ριμπάουντ, κυνηγούσαν όλες τις μπάλες, ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν σε άμυνα και επίθεση. Από την άλλη, η Σιένα μπήκε στο παιχνίδι με ύφος σαράντα καρδιναλίων και πολύ μπλαζέ. Ούτε για ένα λεπτό δεν έδειξε το πάθος και την αυταπάρνηση για ένα παιχνίδι που έπρεπε να κερδίσει.
Ξεκίνησα να παρακολουθώ το παιχνίδι με τεράστιο ενδιαφέρον και προσήλωση. Over play άμυνα πάνω στον Σπανούλη, υπεροχή Ολυμπιακού στα ριμπάουντ. Full court press μετά από καλάθι του Ολυμπιακού. Αυτά πρόλαβα και κατάφερα να παρατηρήσω αρχικά. Ήθελα, αλλά δεν είχε νόημα. Τι να μου κάνουν οι αναλύσεις; Με 50 πόντους διαφορά κέρδισε ο Ολυμπιακός. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον είχε στις διακοπές βλέποντας τις τσιρλίντερ παρά κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Οι παίκτες της Σιένα δίσταζαν να πάρουν προσπάθειες και αν δεν ήταν ο Νίκος Ζήσης να σπάσει το ρόδι, πολύ πιθανό ακόμα να προσπαθούσαν να βρουν το στόχο. Η αλλαγή του Ζήση με τον Γιάριτς ήταν η ταφόπλακα στις ελπίδες για νίκη. Ο Σέρβος επιδιδόταν σε άσκοπες ντρίπλες. Για να κάνουμε και λίγο χιούμορ, επειδή ήμουν στο γήπεδο και είχα την ευκαιρία να θαυμάσω ιδίοις όμασι τα κατορθώματα του πρέπει να σας αποκαλύψω πως δημιουργήθηκε λακούβα στο παρκέ, ξέρετε, από αυτές που έχει η εθνική οδός Αθηνών-Κορίνθου. Όχι παίζουμε.
Η χρησιμοποίηση του ανέτοιμου ΜακΚάλεμπ από το πρώτο ημίχρονο δείχνει ότι ο Πιανιτζάνι ήξερε ότι έπρεπε να βγάλει λαγό απ το καπέλο του για να καταφέρει όχι απαραίτητα να γυρίσει το ματς αλλά να περιορίσει την έκταση της ήττας.
Όταν ο Κατσίβελης παίζει τόσην ώρα τί να πεις; Δεν έχω κάτι με το παιδί, τουναντίον, μου είναι πολύ συμπαθής, αλά η χρησιμοποίηση του δείχνει τη διάθεση του Ντούντα να ξεκουράσει τον Σπανούλη, ο οποίος παρεπιπτόντως παρακολούθησε όλο το δεύτερο ημίχρονο από τον πάγκο.
Πως να νιώθουν άραγε οι παίκτες της Σιένα; Σίγουρα είτε χάνεις με 1 (όπως ο Παναθηναϊκός) είτε με 48 (όπως η Σιένα) το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. 1-0 στη σειρά και δύο νίκες μακρυά από το final four.
Στον Ολυμπιακό πάντως δεν πρέπει να κάνουν το λάθος -και δεν θα το κάνουν- να νομίσουν ότι η πρόκριση τελείωσε. Το πάθημα με τη Φενέρ έχει γίνει για τα καλά μάθημα στους παίκτες.
Όπως και να το κάνουμε υπάρχει κάτι που λέγεται εγωισμός. Οι Ιταλοί οφείλουν να δικαιολογήσουν την παρουσία τους σ' αυτή τη φάση της Ευρωλίγκα και ταυτόχρονα να επιδείξουν κάτι-εκτός απ' τη μνημειώδη αστοχία τους.
Ο Θεωρητικός
Η υπεροχή των ερυθρολεύκων ήταν εμφανής από τις πρώτες φάσεις κι όλας φάσεις. Οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς πηδούσαν σε κάθε ριμπάουντ, κυνηγούσαν όλες τις μπάλες, ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν σε άμυνα και επίθεση. Από την άλλη, η Σιένα μπήκε στο παιχνίδι με ύφος σαράντα καρδιναλίων και πολύ μπλαζέ. Ούτε για ένα λεπτό δεν έδειξε το πάθος και την αυταπάρνηση για ένα παιχνίδι που έπρεπε να κερδίσει.
Οι παίκτες της Σιένα δίσταζαν να πάρουν προσπάθειες και αν δεν ήταν ο Νίκος Ζήσης να σπάσει το ρόδι, πολύ πιθανό ακόμα να προσπαθούσαν να βρουν το στόχο. Η αλλαγή του Ζήση με τον Γιάριτς ήταν η ταφόπλακα στις ελπίδες για νίκη. Ο Σέρβος επιδιδόταν σε άσκοπες ντρίπλες. Για να κάνουμε και λίγο χιούμορ, επειδή ήμουν στο γήπεδο και είχα την ευκαιρία να θαυμάσω ιδίοις όμασι τα κατορθώματα του πρέπει να σας αποκαλύψω πως δημιουργήθηκε λακούβα στο παρκέ, ξέρετε, από αυτές που έχει η εθνική οδός Αθηνών-Κορίνθου. Όχι παίζουμε.
Η χρησιμοποίηση του ανέτοιμου ΜακΚάλεμπ από το πρώτο ημίχρονο δείχνει ότι ο Πιανιτζάνι ήξερε ότι έπρεπε να βγάλει λαγό απ το καπέλο του για να καταφέρει όχι απαραίτητα να γυρίσει το ματς αλλά να περιορίσει την έκταση της ήττας.
Όταν ο Κατσίβελης παίζει τόσην ώρα τί να πεις; Δεν έχω κάτι με το παιδί, τουναντίον, μου είναι πολύ συμπαθής, αλά η χρησιμοποίηση του δείχνει τη διάθεση του Ντούντα να ξεκουράσει τον Σπανούλη, ο οποίος παρεπιπτόντως παρακολούθησε όλο το δεύτερο ημίχρονο από τον πάγκο.
Πως να νιώθουν άραγε οι παίκτες της Σιένα; Σίγουρα είτε χάνεις με 1 (όπως ο Παναθηναϊκός) είτε με 48 (όπως η Σιένα) το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. 1-0 στη σειρά και δύο νίκες μακρυά από το final four.
Όπως και να το κάνουμε υπάρχει κάτι που λέγεται εγωισμός. Οι Ιταλοί οφείλουν να δικαιολογήσουν την παρουσία τους σ' αυτή τη φάση της Ευρωλίγκα και ταυτόχρονα να επιδείξουν κάτι-εκτός απ' τη μνημειώδη αστοχία τους.
Ο Θεωρητικός
Πώς ένιωσαν οι τις Σιένα???
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν τους αεκτζήδες ρε φίλε....δεν θελει πολλή σκέψη!