Είχα μείνει αποσβολωμένος και κοιτούσα την τηλεόραση σκεπτόμενος τι είχαν δει τα μάτια μου την τελευταία μιάμισι ώρα... Που και το τελευταίο λεπτό να είχα παρακολουθήσει μόνο, θα 'χα την εντύπωση ότι είχα χορτάσει μπασκετάκι! Η ομάδα του μπασκετικού Παναθηναϊκού μ' έκανε για άλλη μια φορά να νιώσω υπερήφανος και να αγαπήσω ακόμα περισσότερο το πιο συναρπαστικό, κατ' εμέ, άθλημα. Χθες είδαμε τον μαχητή Παναθηναϊκό που όλοι μας θα 'πρεπε να περιμένουμε! Γιατί, συγγνώμη κιόλας, άλλα αν κάποιος "πράσινος" είχε την εντύπωση ότι στο πρώτο παιχνίδι της σειράς ο Παναθηναϊκός θα 'πεφτε σαν... τη Σιένα, έχει πολλά κιλά τούβλα στο κεφάλι του και δεν ξέρει τίποτα περί μπάσκετ!
Η ομάδα αυτή μας έχει αποδείξει πόσο τεράστια είναι και τι ψυχή έχει! Να βλέπεις τον αρχηγό, Δημήτρη Διαμαντίδη, να 'ναι κυριολεκτικά ασταμάτητος και "ακούραστος", τον Μπατίστ (15π.) να δείχνει σαν 25άρης, τον Βουγιούκα να μην φοβάται στο όνομα Μπαρτσελόνα, τον Καλάθη (τεράστια έκπληξη χθες) να κάνει τον Ρίκι Ρούμπιο να μοιάζει αρνάκι, τον Μάριτς να επιστρέφει μετά από τόσο καιρό και να κερδίζει 3 φάουλ σε 2 λεπτά (5 υπερπολύτιμες βολές), τον Νίκολας (16π.) να μην καταλαβαίνει τη διαφορά ανάμεσα στα 3,75 και στα 7,5 μέτρα, τον "Πέρπε" να χάνει 2 βολές και να βάζει καπάκι 4 "δικούς του" πόντους και να μην θες τίποτα άλλο! Κι ο Φώτσης ήταν θηρίο χθες πάνω απ' τη ρακέτα, κι ο Καϊμακόγλου έπαιξε με θάρρος και τσαμπουκά... Αλλά για να λέμε κι όλη την αλήθεια, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται και Τέπιτς και (κυρίως) Σάτο για να κάμψει αυτήν την Μπαρτσελόνα μέσα στο γήπεδό της. Ο μεν Τέπιτς έπαιξε ελάχιστα χωρίς να δείξει κάτι αξιοσημείωτο, ο δε Σάτο πρέπει να πάρει φάσεις και σκοράρισμα γιατί (και!) γι' αυτό ήρθε στον ΠΑΟ.
Μιας και είπα γήπεδο, ώρες-ώρες έγερνε το Παλάου Μπλαουγκράνα, εξού και το (μοναδικό, παραδεχτείτε το) μπορντό χρώμα του κυρίου Ομπράντοβιτς, που κάνει κάθε Παναθηναϊκό να σέβεται αυτό τον άνθρωπο! Λίγο η έδρα κι η πίεση των φιλάθλων, λίγο η Μπάρτσα ως host του Final-4, λίγο ο Φώτσης και η τεράστια τάπα του, μας άφησαν μια πικρία, όμως δεν θα σταθώ σ' αυτό.
Μέχρι το τέλος του παιχνιδιού ο Παναθηναϊκός ήλεγχε την Μπαρσελόνα, του γλίστρησε όμως το ματς απ' τα χέρια. Κι αυτό διότι η κούραση είχε χτυπήσει κόκκινο και Σάτο, Τέπιτς δεν έδειχναν χρήσιμοι σε καμία περίπτωση στα τελευταία δεύτερα. Σημαντικό στοιχείο και οι χαμένες βολές του Πέρπε στο 76-73 κι ενώ οι γηπεδούχοι έδειχναν να 'χουν κολλήσει επιθετικά. Ίσως ρόλο να έπαιξε και το υψηλό σκορ, μιας και δεν είναι εύκολο να νικήσεις εκτός την Μπαρτσελόνα όταν το σκορ ξεπερνά το "80". Το ημίχρονο ήταν στα μέτρα μας, το τελικό σκορ απ' ότι φάνηκε μάλλον όχι...
Πήγε να γίνει θαύμα στο φινάλε, πάντα δια χειρός Δημήτρη Διαμαντίδη, αυτού του χρυσού παιδιού που παθαίνει κάτι στο τέλος ενός ντέρμπι και προσπαθεί να μας στείλει αδιάβαστους! Χθες ήταν εξαιρετικός (26π.), έκανε αυτό που έπρεπε (πήρε στα χέρια του το σκοράρισμα παίζοντας αρκετές φορές ως δυάρι) εκμεταλλεύτηκε τους κοντίτερους αντιπάλους και δημιούργησε πολλά προβλήματα στον αντίπαλο. Κι όλα αυτά χάρη στον πολύ καλά διαβασμένο Ομπράντοβιτς, που χρησιμοποίησε ευφυέστατα τον Καλάθη, εξοικονομώντας ενέργεια για τον αρχηγό! Και εκτός αυτού, έδωσε μεγάλο βάρος στην άμυνα στον Ναβάρο, που ήταν καταπληκτική ειδικά μέχρι το 30', περιόρισε τον Βάσκεζ και τον Ρούμπιο, αλλά δέχτηκε σχετικά μεγάλα πλήγματα απ' τον Άντερσεν (το Αλάν-ι), τον Λόρμπεκ και τον Λάκοβιτς.
Θέλω να βγω ψεύτης στη συνέχεια, γιατί πιστεύω ότι η μεγάλη ευκαιρία του Παναθηναϊκού εμφανίστηκε χθες και την έχασε στο... τσακ! O Παναθηναϊκός ήταν πολύ πιο διαβασμένος απ' την Μπάρτσα, ενώ την Πέμπτη έχω την εντύπωση ότι το προπονητικό τιμ των Καταλανών θα 'ναι καλύτερα προετοιμασμένο. Επίσης, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι μια νίκη την Πέμπτη δεν λέει και πολλά (δεν δίνει την πρόκριση εννοώ) απέναντι σ' αυτή την ομάδα, κυρίως διότι κανένα ματς μέσα στο ΟΑΚΑ δεν θα είναι περίπατος, η δυσκολία θα είναι η ίδια, ίσως και μεγαλύτερη καθώς η πίεση θα αυξάνεται! Ο κόσμος του "τριφυλλιού" θα γεμίσει το κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και θα συμπαρασταθεί στους παίχτες. Όμως το ματς παίζεται στο παρκέ και εκεί μετράνε όλα! Μακάρι ο Παναθηναϊκός να βγει νικητής από αυτή τη σειρά παιχνιδιών-τιτανομαχιών και η ομάδα να πάει ξανά στη Βαρκελώνη για το 6ο Ευρωπαϊκό!
RG
Η ομάδα αυτή μας έχει αποδείξει πόσο τεράστια είναι και τι ψυχή έχει! Να βλέπεις τον αρχηγό, Δημήτρη Διαμαντίδη, να 'ναι κυριολεκτικά ασταμάτητος και "ακούραστος", τον Μπατίστ (15π.) να δείχνει σαν 25άρης, τον Βουγιούκα να μην φοβάται στο όνομα Μπαρτσελόνα, τον Καλάθη (τεράστια έκπληξη χθες) να κάνει τον Ρίκι Ρούμπιο να μοιάζει αρνάκι, τον Μάριτς να επιστρέφει μετά από τόσο καιρό και να κερδίζει 3 φάουλ σε 2 λεπτά (5 υπερπολύτιμες βολές), τον Νίκολας (16π.) να μην καταλαβαίνει τη διαφορά ανάμεσα στα 3,75 και στα 7,5 μέτρα, τον "Πέρπε" να χάνει 2 βολές και να βάζει καπάκι 4 "δικούς του" πόντους και να μην θες τίποτα άλλο! Κι ο Φώτσης ήταν θηρίο χθες πάνω απ' τη ρακέτα, κι ο Καϊμακόγλου έπαιξε με θάρρος και τσαμπουκά... Αλλά για να λέμε κι όλη την αλήθεια, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται και Τέπιτς και (κυρίως) Σάτο για να κάμψει αυτήν την Μπαρτσελόνα μέσα στο γήπεδό της. Ο μεν Τέπιτς έπαιξε ελάχιστα χωρίς να δείξει κάτι αξιοσημείωτο, ο δε Σάτο πρέπει να πάρει φάσεις και σκοράρισμα γιατί (και!) γι' αυτό ήρθε στον ΠΑΟ.
Μιας και είπα γήπεδο, ώρες-ώρες έγερνε το Παλάου Μπλαουγκράνα, εξού και το (μοναδικό, παραδεχτείτε το) μπορντό χρώμα του κυρίου Ομπράντοβιτς, που κάνει κάθε Παναθηναϊκό να σέβεται αυτό τον άνθρωπο! Λίγο η έδρα κι η πίεση των φιλάθλων, λίγο η Μπάρτσα ως host του Final-4, λίγο ο Φώτσης και η τεράστια τάπα του, μας άφησαν μια πικρία, όμως δεν θα σταθώ σ' αυτό.
Μέχρι το τέλος του παιχνιδιού ο Παναθηναϊκός ήλεγχε την Μπαρσελόνα, του γλίστρησε όμως το ματς απ' τα χέρια. Κι αυτό διότι η κούραση είχε χτυπήσει κόκκινο και Σάτο, Τέπιτς δεν έδειχναν χρήσιμοι σε καμία περίπτωση στα τελευταία δεύτερα. Σημαντικό στοιχείο και οι χαμένες βολές του Πέρπε στο 76-73 κι ενώ οι γηπεδούχοι έδειχναν να 'χουν κολλήσει επιθετικά. Ίσως ρόλο να έπαιξε και το υψηλό σκορ, μιας και δεν είναι εύκολο να νικήσεις εκτός την Μπαρτσελόνα όταν το σκορ ξεπερνά το "80". Το ημίχρονο ήταν στα μέτρα μας, το τελικό σκορ απ' ότι φάνηκε μάλλον όχι...
Πήγε να γίνει θαύμα στο φινάλε, πάντα δια χειρός Δημήτρη Διαμαντίδη, αυτού του χρυσού παιδιού που παθαίνει κάτι στο τέλος ενός ντέρμπι και προσπαθεί να μας στείλει αδιάβαστους! Χθες ήταν εξαιρετικός (26π.), έκανε αυτό που έπρεπε (πήρε στα χέρια του το σκοράρισμα παίζοντας αρκετές φορές ως δυάρι) εκμεταλλεύτηκε τους κοντίτερους αντιπάλους και δημιούργησε πολλά προβλήματα στον αντίπαλο. Κι όλα αυτά χάρη στον πολύ καλά διαβασμένο Ομπράντοβιτς, που χρησιμοποίησε ευφυέστατα τον Καλάθη, εξοικονομώντας ενέργεια για τον αρχηγό! Και εκτός αυτού, έδωσε μεγάλο βάρος στην άμυνα στον Ναβάρο, που ήταν καταπληκτική ειδικά μέχρι το 30', περιόρισε τον Βάσκεζ και τον Ρούμπιο, αλλά δέχτηκε σχετικά μεγάλα πλήγματα απ' τον Άντερσεν (το Αλάν-ι), τον Λόρμπεκ και τον Λάκοβιτς.
Θέλω να βγω ψεύτης στη συνέχεια, γιατί πιστεύω ότι η μεγάλη ευκαιρία του Παναθηναϊκού εμφανίστηκε χθες και την έχασε στο... τσακ! O Παναθηναϊκός ήταν πολύ πιο διαβασμένος απ' την Μπάρτσα, ενώ την Πέμπτη έχω την εντύπωση ότι το προπονητικό τιμ των Καταλανών θα 'ναι καλύτερα προετοιμασμένο. Επίσης, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι μια νίκη την Πέμπτη δεν λέει και πολλά (δεν δίνει την πρόκριση εννοώ) απέναντι σ' αυτή την ομάδα, κυρίως διότι κανένα ματς μέσα στο ΟΑΚΑ δεν θα είναι περίπατος, η δυσκολία θα είναι η ίδια, ίσως και μεγαλύτερη καθώς η πίεση θα αυξάνεται! Ο κόσμος του "τριφυλλιού" θα γεμίσει το κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και θα συμπαρασταθεί στους παίχτες. Όμως το ματς παίζεται στο παρκέ και εκεί μετράνε όλα! Μακάρι ο Παναθηναϊκός να βγει νικητής από αυτή τη σειρά παιχνιδιών-τιτανομαχιών και η ομάδα να πάει ξανά στη Βαρκελώνη για το 6ο Ευρωπαϊκό!
RG
Egw exw na pw...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Twra egine kai eglhma kata ths Evrwphs..."!